Samenstelling
Raadpleeg voor hulpstoffen een apotheker.
Regla-pH (coprecipitaat) XGVS OTC Pierre Fabre Benelux
- Toedieningsvorm
- Kauwtablet
- Sterkte
- 450 mg
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Raadpleeg voor hulpstoffen een apotheker.
Magnesiumhydroxide XGVS OTC Diverse fabrikanten
- Toedieningsvorm
- Kauwtablet
- Sterkte
- 724 mg
Komt overeen met 500 mg magnesiumoxide.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
De behandeling van eerste-episode maagklachten, functionele maagklachten en gastro-oesofageale refluxziekte bestaat uit het geleidelijk verhogen van de mate van zuurremming met achtereenvolgens een antacidum, een H2-receptorantagonist en een protonpompremmer. Bij voldoende effect wordt de medicatie geleidelijk gestopt. Bij een antacidum gaat de voorkeur uit naar een combinatie van algeldraat met magnesiumhydroxide (werkt sneller en langer), bij een H2-receptorantagonist naar famotidine en bij een protonpompremmer naar omeprazol; dit in verband met de bredere toepasbaarheid en de prijs.
Voor de behandeling van een endoscopisch aangetoonde oesofagitis zijn protonpompremmers de standaardbehandeling, waarbij de voorkeur uitgaat naar omeprazol. Protonpompremmers zijn hierbij effectiever gebleken dan H2-receptorantagonisten en antacida. Bij oesofagitis graad C en D is het gebruik levenslang.
Voor de behandeling van maagklachten als gevolg van NSAID-gebruik komt een protonpompremmer, bij voorkeur omeprazol, in aanmerking. De behandeling van maagklachten als gevolg van andere medicatie bestaat uit het geleidelijk verhogen van de mate van zuurremming met achtereenvolgens een antacidum, een H2-receptorantagonist en een protonpompremmer.
Advies
Voor eerste-episode maagklachten, functionele maagklachten en gastro-oesofageale refluxziekte bestaat de behandeling uit het geleidelijk verhogen van de mate van zuurremming met achtereenvolgens een antacidum, een H2-receptorantagonist en een protonpompremmer. Bij voldoende effect wordt de medicatie geleidelijk gestopt. Bij een antacidum gaat de voorkeur uit naar de combinatie van algeldraat met magnesiumhydroxide (werkt sneller en langer), bij een H2-receptorantagonist naar famotidine en bij een protonpompremmer naar omeprazol; dit in verband met de bredere toepasbaarheid en de prijs.
Voor een endoscopisch aangetoonde oesofagitis zijn protonpompremmers de standaardbehandeling, waarbij de voorkeur uitgaat naar omeprazol. Protonpompremmers zijn hierbij effectiever gebleken dan H2-receptorantagonisten en antacida. Bij oesofagitis graad C en D is het gebruik levenslang.
Voor maagklachten als gevolg van NSAID-gebruik komt als behandeling een protonpompremmer, bij voorkeur omeprazol, in aanmerking. De behandeling van maagklachten als gevolg van andere medicatie bestaat uit het geleidelijk verhogen van de mate van zuurremming met achtereenvolgens een antacidum, een H2-receptorantagonist en een protonpompremmer.
Offlabel: Bij de medicamenteuze behandeling van functionele obstipatie gaat de voorkeur uit naar macrogol (met of zonder elektrolyten) of lactulose, vanwege de osmotische werking, de klinische ervaring en het gebruiksgemak. Bij onvoldoende effect komt een contactlaxans (bisacodyl of sennosiden A+B) in aanmerking. Kies bij ernstige klachten voor rectale medicatie ter lediging van het rectum. Magnesiumoxide is een alternatief voor macrogol of lactulose als om praktische redenen de voorkeur uitgaat naar een vaste toedieningsvorm.
Offlabel: Om obstipatie door opioïdgebruik te voorkomen, zijn laxantia volgens standaardbehandeling aangewezen vanaf de start van de behandeling met het opioïd.
Indicaties
- Klachten veroorzaakt door hyperaciditeit;
- Reflux-oesofagitis;
- Adjuvans bij de behandeling van een ulcus pepticum;
- (Hemorragische) gastritis;
- Preventie van stress-ulcera.
Gerelateerde informatie
Indicaties
Klachten veroorzaakt door hyperaciditeit, bijvoorbeeld bij:
- indigestie,
- zuurbranden,
- ulcus pepticum,
- gastritis,
- lichte reflux-oesofagitis.
Offlabel:
- obstipatie.
Gerelateerde informatie
Dosering
Maagklachten
Volwassenen en kinderen
1–2 tabletten fijnkauwen 1 uur na de maaltijd en bij het slapen gaan, zo nodig nogmaals 1–2 tabletten tussen de maaltijden.
Dosering
Hyperaciditeit
Volwassenen
1-2 tabletten 1 uur na elke maaltijd en voor het slapen gaan, zo nodig aangevuld met tussentijdse doses van 1 tablet iedere 2 uur.
Offlabel: Obstipatie
Volwassenen
1-2 tabletten 3×/dag.
De tabletten eerst goed kauwen en dan met een ruime hoeveelheid water doorslikken.
Bijwerkingen
De antacida zijn in een zodanige verhouding met elkaar gemengd dat de obstiperende bijwerking van de aluminiumverbinding wordt tegengegaan door de laxerende bijwerking van de magnesiumverbinding.
Misselijkheid en braken kunnen optreden.
Chronisch gebruik – vooral in combinatie met fosfaatarm dieet – kan, door vorming van onoplosbaar aluminiumfosfaat in de darm, hypofosfatemie en hypercalciurie veroorzaken met kans op osteomalacie en nierstenen. Bij langdurig gebruik van hoge doses kan, vooral bij ernstige nierfunctiestoornissen, encefalopathie optreden; ook kan hypermagnesiëmie met als mogelijke symptomen sedatie, spierzwakte, hypotensie, bradycardie en coma ontstaan.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): diarree.
Zelden (0,01-0,1%): nierstenen.
Verder zijn gemeld: osteomalacie. Buikpijn. Hypermagnesiëmie (vooral bij langdurig gebruik van hoge doses en bij ernstige nierfunctiestoornissen; met als mogelijke symptomen hypotensie, misselijkheid en braken, ademhalingsdepressie, bradycardie en coma).
Interacties
Gelijktijdige inname met onder andere tetracyclinen, digoxine, ijzer, isoniazide of ciprofloxacine kan de resorptie van deze middelen aanzienlijk verminderen; bij gelijktijdig gebruik deze middelen twee uur na elkaar innemen. Door verhoging van de pH van de urine kan de plasmaspiegel van kinidine stijgen via toegenomen tubulaire resorptie.
Interacties
Gelijktijdige inname van o.a. tetracyclinen, digoxine, ijzer of ciprofloxacine kan de resorptie van deze middelen aanzienlijk verminderen. Bisfosfonaten, bisacodyl, cimetidine, atropine oraal: ten minste 1 uur voor de magnesiumoxide innemen. Cefuroxim, itraconazol, ketoconazol, tetracyclinen, thyreomimetica, digoxine, ijzerzouten, fluoride (met uitzondering van lage dosis bij cariësprofylaxe), chloorpromazine, isoniazide: ten minste 2 uur voor de magnesiumoxide innemen. Chinolonen ten minste 4 uur voor de magnesiumoxide innemen of magnesiumoxide tijdelijk staken of vervangen.
Door verhoging van de pH van de urine kan daling van salicylaatspiegel en stijging van kinidinespiegel optreden.
De absorptie van mycofenolzuur wordt geremd, de combinatie vermijden.
Zwangerschap
Advies: Kan volgens voorschrift worden gebruikt.
Overig: Vermijd langdurig gebruik en gebruik in hoge doseringen.
Zwangerschap
Teratogenese: Geen aanwijzingen voor schadelijkheid (ruime ervaring).
Advies: Kan overeenkomstig het voorschrift worden gebruikt.
Lactatie
Advies: Kan volgens voorschrift worden gebruikt.
Overig: Vermijd langdurig gebruik en gebruik in hoge doseringen.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja, in geringe mate.
Farmacologisch effect: Magnesium komt van nature voor in de moedermelk; de toename die magnesiumhydroxide veroorzaakt, is waarschijnlijk niet klinisch relevant.
Advies: Kan overeenkomstig voorschrift worden gebruikt.
Contra-indicaties
- ernstige nierfunctiestoornis;
- hypofosfatemie.
Contra-indicaties
Ernstige nierfunctiestoornis.
Waarschuwingen en voorzorgen
In verband met de bijwerkingen langdurig gebruik vermijden. Antacida kunnen de symptomen van maagcarcinoom maskeren. Hypofosfatemie kan worden voorkomen door gebruik van extra melk.
Waarschuwingen en voorzorgen
Chronisch gebruik vermijden omdat hypermagnesiëmie kan ontstaan (symptomen: hypotensie, misselijkheid, braken, ademhalingsdepressie, bradycardie, coma). Wees voorzichtig bij een nierfunctiestoornis vanwege meer kans op hypermagnesiëmie.
Bij gebruik als antacidum: Bij alarmsymptomen zoals fors onbedoeld gewichtsverlies, veelvuldig braken, dysfagie, hematemese of melaena, een maligne aandoening uitsluiten. Magnesiumhydroxide kan de symptomen van maagcarcinoom maskeren.
Overdosering
Symptomen
Coma, apneu of tachypneu, spierverlammingen en aritmie, als gevolg van hypermagnesiëmie.
Neem voor meer informatie over een vergiftiging met magnesiumhydroxide contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Algeldraat en de magnesiumzouten samen hebben een sterk en snel zuurneutraliserend vermogen. Door de stijging van de pH neemt de proteolytische werking van pepsine af.
Kinetische gegevens
| Resorptie | gering (aluminium en magnesium). |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
De werking als antacidum berust op de neutralisering van maagzuur. Door stijging van de pH neemt de proteolytische werking van maagsap af. De werking als laxans komt tot stand door het osmotische effect van slecht absorbeerbare stoffen die water in de darm aantrekken en vasthouden; hierdoor wordt de peristaltiek bevorderd. Magnesiumzouten zouden bovendien het vrijkomen van cholecystokinine uit de darmwand bevorderen. Cholecystokinine leidt tot accumulatie van water en elektrolyten in de darm en tot een toename van de peristaltiek. Laxerende werking binnen 2-8 uur.
Kinetische gegevens
| Resorptie | 15–30% (magnesium). |
| Eliminatie | via de nieren. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
aluminiumhydroxidemagnesiumcarbonaat hoort bij de groep antacida.
Groepsinformatie
magnesiumhydroxide hoort bij de groep antacida.
Kosten
Kosten
Zie ook
Geneesmiddelgroep
Indicaties
- eerste-episode maagklachten
- functionele maagklachten
- gastro-oesofageale refluxziekte
- maagklachten door gebruik van NSAID's en/of andere medicatie
- refluxoesofagitis
Externe links
Zie ook
Geneesmiddelgroep
Indicaties
- eerste-episode maagklachten
- functionele maagklachten
- functionele obstipatie
- gastro-oesofageale refluxziekte
- maagklachten door gebruik van NSAID's en/of andere medicatie
- obstipatie door opioïdgebruik
- refluxoesofagitis