Samenstelling

Samenstelling

Advies

Hypertensie: Diuretica, β-blokkers, calciumantagonisten (dihydropyridinen), ‘angiotensine converting enzyme’(ACE)-remmers en angiotensine receptor-blokkers (ARB’s) verlagen de bloeddruk effectief en verminderen het tienjaarsrisico op cardiovasculaire mortaliteit en morbiditeit. Comorbiditeit en specifieke patiëntkarakteristieken bepalen welke groepen en welke middelen als eerste in aanmerking komen. De voorkeur gaat uit naar middelen met een 24-uurs werkzaamheid. Als één middel onvoldoende effectief is bij de aanbevolen dosering, is het toevoegen van een middel uit een andere groep effectiever dan het ophogen van de dosering; tevens beperkt dit de dosisafhankelijke bijwerkingen. Een vaste combinatie in de juiste dosisverhouding heeft om reden van therapietrouw de voorkeur.

Advies

Hypertensie: Diuretica, β-blokkers, calciumantagonisten (dihydropyridinen), ‘angiotensine converting enzyme’(ACE)-remmers en angiotensine receptor-blokkers (ARB’s) verlagen de bloeddruk effectief en verminderen het tienjaarsrisico op cardiovasculaire mortaliteit en morbiditeit. Comorbiditeit en specifieke patiëntkarakteristieken bepalen welke groepen en welke middelen als eerste in aanmerking komen. De voorkeur gaat uit naar middelen met een 24-uurs werkzaamheid. Als één middel onvoldoende effectief is bij de aanbevolen dosering, is het toevoegen van een middel uit een andere groep effectiever dan het ophogen van de dosering; tevens beperkt dit de dosisafhankelijke bijwerkingen. Een vaste combinatie in de juiste dosisverhouding heeft om reden van therapietrouw de voorkeur.

Indicaties

• Primaire hypertensie bij volwassenen, die onvoldoende heeft gereageerd op candesartan of hydrochloorthiazide alleen.

Gerelateerde informatie

• hypertensie, essentiële of primaire

Indicaties

• Essentiële hypertensie bij een volwassene, die onvoldoende heeft gereageerd op hydrochloorthiazide of olmesartan alléén.

Gerelateerde informatie

• hypertensie, essentiële of primaire

Dosering

Het wordt aanbevolen de patiënt eerst met behulp van de individuele bestanddelen in te stellen alvorens over te gaan op de combinatietablet. Dit geldt in het bijzonder bij volumedepletie, een mild tot matig gestoorde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30–80 ml/min/1,73m²) of een mild tot matig gestoorde leverfunctie.

Dosering

Voorafgaande individuele dosistitratie van beide componenten is aan te bevelen.

De tablet dagelijks op hetzelfde tijdstip, zonder kauwen, met voldoende vloeistof innemen.

Bijwerkingen

Vaak (1-10%): hoofdpijn, (draai–)duizeligheid, gevoel van zwakte. Luchtweginfectie. Hyperglykemie, hyperurikemie, glucosurie, verstoring elektrolytenbalans, verhoogde plasmaspiegel van cholesterol en triglyceriden.

Soms (0,1-1%): orthostatische hypotensie. Anorexie, verlies van eetlust, maagirritatie, diarree, obstipatie. Huiduitslag, urticaria, fotosensibilisatie.

Zelden (0,01-0,1%): leukopenie, neutropenie, agranulocytose, trombocytopenie, aplastische/hemolytische anemie, beenmergsuppressie. Hartritmestoornissen. Anafylactoïde reacties, toxische epidermale necrolyse. Huidvasculitis. Slaapstoornissen, depressie, rusteloosheid. Paresthesie. Visusstoornissen. Ademhalingsproblemen (pneumonie, longoedeem). Pancreatitis, geelzucht. Gestoorde nierfunctie (interstitiële nefritis), verhoogde creatininespiegel. Spierspasmen. Koorts.

Zeer zelden (< 0,01%): hoesten. Nierfalen. Misselijkheid. Abnormale leverfunctie, hepatitis. Angio–oedeem, jeuk. Rugpijn, spierpijn, gewrichtspijn. Veranderingen in kaliumspiegel, hyponatriëmie.

Verder zijn gemeld: acute myopie, acuut gesloten kamerhoekglaucoom, choroïdale effusie. Lupus erythematodes-achtige reacties, reactivering van cutane lupus erythematodes. Bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide is een verhoogde incidentie van basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom van de huid waargenomen.

Meer informatie:

• candesartan#bijwerkingen
• hydrochloorthiazide#bijwerkingen

• Informatie bijwerkingen Lareb
• Meldformulier bijwerkingen

Bijwerkingen

Vaak (1-10%): vermoeidheid, duizeligheid, hoofdpijn, asthenie, perifeer oedeem, pijn op de borst.

Soms (0,1-1%): (orthostatische) hypotensie, hartkloppingen, syncope. Slaperigheid, zwakte, vertigo. Hoest. Misselijkheid, braken, dyspepsie, diarree, buikpijn. Spierpijn, spierspasmen, rugpijn, pijn in de ledematen, artralgie. Huiduitslag, eczeem. Erectiestoornis. Hematurie. Hyperurikemie, hypertriglyceridemie, hypercholesterolemie. Verandering van de kaliumspiegel. Verhoogde serum- of bloedwaarden van calcium, ureum, creatinine, glucose, lipiden, ALAT, ASAT, γ-GT.

Zelden (0,01-0,1%): urticaria. Angioneurotisch oedeem. Acuut nierfalen. Malaise. Daling hemoglobine- en hematocrietwaarden, verhoogde waarde van serumurinezuur, serumureumstikstof.

Verder zijn gemeld: bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide is een verhoogde incidentie van niet-melanome huidkanker (basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom) waargenomen.

Meer informatie:

• olmesartan#bijwerkingen
• hydrochloorthiazide#bijwerkingen

• Informatie bijwerkingen Lareb
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

Gecombineerd gebruik van een ARB met een ACE–remmer of met aliskiren vermeerdert de kans op hypotensie, syncope, hyperkaliëmie en achteruitgang van de nierfunctie (incl. acuut nierfalen); een dubbele blokkade alleen toepassen onder supervisie van een gespecialiseerd arts bij afzonderlijk gedefinieerde patiënten (zonder diabetische nefropathie) bij wie de nierfunctie, bloeddruk en het elektrolytengehalte regelmatig worden gecontroleerd. Bij diabetespatiënten of een verminderde nierfunctie (GFR < 60 ml/min/1,73 m² ) is het gebruik van candesartan in combinatie met aliskiren gecontra–indiceerd. Bij andere patiënten wordt de combinatie ontraden; indien de combinatie toch toegepast dient te worden, is periodieke bepaling van de nierfunctie, bloeddruk en serumelektrolyten aanbevolen.

De hypokaliëmie door hydrochloorthiazide wordt mogelijk door candesartan ten dele tegengegaan. Wees voorzichtig bij comedicatie van kaliumsecreterende middelen (corticosteroïden, laxantia of ACTH), vanwege de kans op hypokaliëmie. Hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor niet-depolariserende spierrelaxantia doen toenemen. Bij digoxine, geneesmiddelen die 'Torsade de pointes' induceren en anti-aritmica kan bij stoornissen in de elektrolytenhuishouding (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie) de pro-aritmische toxiciteit eerder bereikt zijn, of kan het anti-aritmisch effect afgenomen zijn.

Kaliumsparende diuretica (zoals spironolacton), heparine en andere plasmakalium-verhogende geneesmiddelen (bv. heparine, cotrimoxazol, tacrolimus, ciclosporine) kunnen leiden tot hyperkaliëmie, met name bij een gestoorde nierfunctie. In combinatie met digoxine, anti-aritmica en niet-depolariserende spierrelaxantia de kaliumspiegel regelmatig controleren.

De renale klaring van lithium, calcium, methotrexaat en cyclofosfamide kan verminderd zijn. Combinatie met lithium wordt afgeraden; indien strikt noodzakelijk, de lithiumspiegel zorgvuldig monitoren.

NSAID's (incl. COX-2-remmers en acetylsalicylzuur > 3 g/dag) remmen het diuretisch-, natriuretisch- en bloeddrukverlagend effect, tevens is er meer kans op achteruitgang van de nierfunctie en hyperkaliëmie.

Colestyramine vier uur vóór of twee uur na het diureticum innemen.

De werking van insuline en orale bloedglucoseverlagende middelen kan worden tegengegaan.

Er is meer kans op hematologische reacties bij combinatie met geneesmiddelen die een negatieve invloed hebben op het bloedbeeld (bv. allopurinol, immunosuppressiva waaronder corticosteroïden, cytostatica).

Er is meer kans op (orthostatische) hypotensie bij combinatie met (tricyclische) antidepressiva, baclofen, antipsychotica, alcohol, anesthetica en barbituraten.

Bij combinatie met calciumzouten en plasmacalciumverhogende middelen is een stijging van de serumcalciumconcentratie te verwachten, waardoor een strikte controle van het serumcalcium vereist is.

Bij combinatie met ciclosporine is er meer kans op hyperurikemie.

Interacties

Gecombineerd gebruik van een ACE–remmer met een ARB of met aliskiren vermeerdert de kans op hypotensie, syncope, hyperkaliëmie en achteruitgang van de nierfunctie; een dubbele blokkade alleen toepassen onder supervisie van een gespecialiseerde arts bij afzonderlijk gedefinieerde patiënten (zonder diabetische nefropathie) bij wie de nierfunctie, bloeddruk en het elektrolytengehalte regelmatig worden gecontroleerd. Bij diabetespatiënten of een verminderde nierfunctie (GFR < 60 ml/min/1,73 m² ) is het gebruik van olmesartan in combinatie met aliskiren gecontra-indiceerd. Bij andere patiënten wordt de combinatie ontraden; indien de combinatie toch toegepast dient te worden, is periodieke bepaling van de nierfunctie, bloeddruk en serumelektrolyten aanbevolen.

Het door diuretica veroorzaakte kaliumverlies wordt mogelijk door olmesartan ten dele tegengegaan; voorzichtigheid is geboden bij comedicatie van kaliumsecreterende middelen (corticosteroïden, laxantia of ACTH), vanwege de kans op hypokaliëmie. Kaliumsparende diuretica (zoals spironolacton), heparine en andere plasmakalium-verhogende geneesmiddelen (bv. trimethoprim, tacrolimus, ciclosporine) kunnen het effect op het serumkaliumgehalte versterken en leiden tot hyperkaliëmie, met name bij gestoorde nierfunctie. Bij combinatie met middelen die door een verstoring van het serumkalium kunnen worden beïnvloed (digoxine, anti-aritmica, enkele antipsychotica, tubocurarine) het serumkalium periodiek controleren.

Hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor spierrelaxantia doen toenemen. Gelijktijdig gebruik van corticosteroïden kan leiden tot een verhoogd kaliumverlies.

De werking van insuline en orale bloedglucoseverlagende middelen kan door het diureticum worden geantagoneerd.

De renale lithiumklaring neemt af door toegenomen terugresorptie in de tubulus: de combinatie wordt niet aanbevolen; indien combinatie noodzakelijk is, de lithiumspiegel zorgvuldig controleren.

NSAID's kunnen het diuretisch, natriuretisch en antihypertensief effect verminderen; tevens is er een risico van achteruitgang van de nierfunctie en hyperkaliëmie.

Colestyramine kan de resorptie doen afnemen, waardoor dit combinatiepreparaat niet gelijktijdig maar twee uur ervoor of vier uur erna dient te worden ingenomen. Bij combinatie met colesevelam vermindert de systemische blootstelling, piekplasmaconcentratie en de halfwaardetijd van olmesartan; olmesartan minimaal 4 uur voor colesevelam innemen.

Er is meer kans op hematologische reacties bij combinatie met geneesmiddelen die een negatieve invloed hebben op het bloedbeeld (bv. allopurinol, immunosuppressiva waaronder corticosteroïden, cytostatica).

Zwangerschap

Hydrochloorthiazide passeert de placenta.

Teratogenese: Gebruik van ARB's tijdens het 2^e en 3^e trimester is schadelijk, zich uitend in neonatale longhypoplasie, intra-uteriene groeivertraging, persisterende ductus arteriosus en schedelhypoplasie.

Farmacologisch effect: Gebruik van ARB's tijdens het 2^e en 3^e trimester kan leiden tot foetale en/of neonatale toxiciteit zoals gestoorde nierfunctie, nierfalen, oligohydramnion, hypotensie en hyperkaliëmie. Bij gebruik van hydrochloorthiazide dient er bij de vrouw rekening te worden gehouden met afname van het circulerend bloedvolume en bij de neonaat met icterus neonatorum, trombocytopenie en verstoring van de elektrolytenbalans.

Advies: Gebruik tijdens het eerste trimester wordt niet aanbevolen; gebruik tijdens het 2^e en 3^e trimester van de zwangerschap is gecontra-indiceerd.

Overige: Bij kinderwens en zwangerschap instellen op een alternatieve therapie; aangeraden wordt de patiënte bij het begin van de behandeling al hierop te wijzen. Als blootstelling vanaf het tweede trimester heeft plaatsgevonden, een echoscopie verrichten van de nieren en schedel van de foetus. Neonaten nauwkeurig controleren op hypotensie, oligurie en hyperkaliëmie.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Zwangerschap

Hydrochloorthiazide passeert de placenta.

Teratogenese: Bij gebruik van ARB's in het 2^e en 3^e trimester worden dezelfde effecten gezien als bij het gebruik van ACE-remmers, waaronder neonatale longhypoplasie, intra-uteriene groeivertraging, persisterende ductus arteriosus, schedelhypoplasie, ledemaatsafwijkingen en toegenomen sterfte.

Farmacologisch effect: Gebruik van ARB's tijdens het 2^e en 3^e trimester, kan leiden tot foetale en/of neonatale toxiciteit zoals gestoorde nierfunctie, nierfalen, oligohydramnion, hypotensie en hyperkaliëmie. Bij gebruik van hydrochloorthiazide dient er bij de vrouw rekening te worden gehouden met afname van het circulerend bloedvolume en bij de neonaat met icterus neonatorum, trombocytopenie en verstoring van de elektrolytenbalans.

Advies: Gebruik tijdens het 1^e trimester wordt niet aanbevolen; gebruik tijdens het 2^e en 3^e trimester is gecontra-indiceerd.

Overige: Bij kinderwens en zwangerschap instellen op een alternatieve therapie; aangeraden wordt de patiënte bij het begin van de behandeling al hierop te wijzen. Als blootstelling vanaf het 2^e trimester heeft plaatsgevonden van de foetus een echoscopie verrichten van de nieren en de schedel. Neonaten nauwkeurig controleren op hypotensie, oligurie en hyperkaliëmie.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Lactatie

Overgang in moedermelk: Onbekend (bij de mens, candesartan), ja (bij de mens, hydrochloorthiazide; bij dieren candesartan en hydrochloorthiazide).

Farmacologisch effect: Verhoogd vrij bilirubine (hydrochloorthiazide).

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden, met name bij prematuren en neonaten.

Overige: Thiazide-diuretica kunnen de lactatie remmen door het veroorzaken van sterke diurese.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Lactatie

Overgang in moedermelk: Olmesartan: Onbekend (bij de mens), ja (bij dieren); hydrochloorthiazide: ja (bij de mens).

Farmacologisch effect: Verhoogd vrij bilirubine (hydrochloorthiazide).

Overige: Hooggedoseerd kunnen thiazide-diuretica de melkproductie remmen door versterkte diurese.

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden met name bij neonaten of prematuren. Indien olmesartan/hydrochloorthiazide toch gebruikt dient te worden, zo laag mogelijk doseren.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Contra-indicaties

• ernstig verminderde leverfunctie en cholestase;
• ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min);
• refractaire hypokaliëmie en hypercalciëmie;
• jicht;
• overgevoeligheid voor thiazide-diuretica of sulfonamiden.

Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Zwangerschap en Interacties.

Contra-indicaties

• overgevoeligheid voor sulfonamiden;
• ernstige leverfunctiestoornissen, cholestase, galwegobstructie;
• ernstige nierfunctiestoornissen (creatinineklaring < 30 ml/min);
• refractaire hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypercalciëmie en symptomatische hyperurikemie.

Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Zwangerschap en Interacties.

Waarschuwingen en voorzorgen

Vooral bij volume- en/of natriumdepletie en bij hartfalen is er meer kans op een hypotensieve reactie. Wees, gezien de farmacologische werking, bedacht op het optreden van hypotensie en een verminderde nierfunctie bij ernstig hartfalen, onderliggende nierziekten of andere aandoeningen (bilaterale stenose van de arteriae renales of unilaterale stenosering bij één functionele nier) gezien de vaattonus en nierfunctie hierbij in belangrijke mate van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem afhankelijk zijn. Bij ernstig hartfalen is de veiligheid van dit preparaat (m.n. op de renale functie) niet vastgesteld.

Bij acute oogpijn of daling van de gezichtsscherpte (binnen enkele uren tot weken na start van de behandeling) de behandeling onmiddellijk staken. Choroïdale effusie met visusstoornissen, acute myopie en gesloten-kamerhoekglaucoom zijn gemeld bij gebruik van hydrochloorthiazide. Indien de oogdruk verhoogd is, deze proberen te verminderen vanwege de kans op acuut gesloten-kamerhoekglaucoom. Een van de risicofactoren voor het ontwikkelen van acuut afgesloten kamerhoekglaucoom kan zijn een voorgeschiedenis van een sulfonamide- of penicilline-allergie.

Hyperkaliëmie kan optreden met name bij bestaande nierinsufficiëntie, hartfalen en diabetes mellitus; een adequate controle van serumkalium wordt aanbevolen.

Er is meer kans op hypokaliëmie bij patiënten met cirrose met oedeem en ascites en bij onvoldoende inname van elektrolyten.

Bij gestoorde nierfunctie rekening houden met een acute achteruitgang van de nierfunctie en deze blijven controleren. Er is beperkte ervaring na een niertransplantatie.

Er is geen ervaring bij een verminderde leverfunctie. Voorzichtig bij leverfunctiestoornissen, omdat verschuivingen in vloeistof- en elektrolytenevenwicht coma hepaticum kunnen veroorzaken.

Voorzichtig bij aorta- of mitralisstenose of bij obstructieve hypertrofische cardiomyopathie vanwege het potentiële risico van verminderde coronaire en cerebrale doorbloeding door de verlaagde bloeddruk.

Hypotensie tijdens anesthesie/operatie als gevolg van een geblokkeerde angiotensine II-werking zo nodig corrigeren met volumevergroting of eventueel vasopressoren.

Candesartan/hydrochloorthiazide niet toepassen bij primair hyperaldosteronisme.

Bij het optreden van symptomen van fotosensibilisatie de behandeling staken. Bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide neemt het risico op niet-melanome huidkanker (basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom) toe; de oorzaak hiervoor is waarschijnlijk fotosensibilisatie (grotere gevoeligheid voor UV-straling). Adviseer de patiënt overmatige blootstelling aan zonlicht en UV-straling te vermijden en adequate bescherming te gebruiken tegen de zon. Adviseer tevens contact op te nemen bij nieuwe laesies of veranderingen in laesies met verdachte kenmerken. Heroverweeg het gebruik van hydrochloorthiazide bij patiënten die al eerder huidkanker hebben gehad; dit geldt mogelijk ook voor andere thiazide-diuretica.

Onderzoeksgegevens: Candesartan/hydrochloorthiazide is niet onderzocht bij kinderen (< 18 j.).

Hydrochloorthiazide kan een positieve uitslag geven in een dopingtest.

Waarschuwingen en voorzorgen

Bij optreden van ernstige chronische diarree met gewichtsafname (enkele maanden tot jaren na starten van de therapie) de mogelijkheid van een spruwachtige enteropathie overwegen; een intestinale biopsie toont bij deze patiënten vaak villeuze atrofie aan. Als een andere oorzaak voor de klachten is uitgesloten, de behandeling direct staken en niet meer opnieuw starten. Raadpleeg een gespecialiseerde arts als de diarree niet minder wordt in de week na het staken van olmesartan.

Bij acute oogpijn of daling van de gezichtsscherpte (binnen enkele uren tot weken na start van de behandeling) de behandeling onmiddellijk staken. Choroïdale effusie met visusstoornissen, acute myopie en gesloten-kamerhoekglaucoom zijn gemeld bij gebruik van hydrochloorthiazide. Indien de oogdruk verhoogd is, deze proberen te verminderen vanwege de kans op acuut gesloten-kamerhoekglaucoom. Een van de risicofactoren voor het ontwikkelen van acuut gesloten-kamerhoekglaucoom kan zijn een voorgeschiedenis van een sulfonamide- of penicilline-allergie.

Vooral bij volume- en/of zoutdepletie en bij hartfalen is er meer kans op een hypotensieve reactie. Bij ernstig hartfalen, onderliggende nierziekten of andere aandoeningen waarbij de vaattonus en nierfunctie in belangrijke mate van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem afhankelijk zijn, gezien de farmacologische werking bedacht zijn op hypotensie en verminderde nierfunctie.

Voorzichtig toepassen bij aorta- of mitralisstenose of bij obstructieve hypertrofische cardiomyopathie vanwege het potentiële risico van verminderde coronaire en cerebrale doorbloeding door de verlaagde bloeddruk.

Bij bilaterale stenose van de arteriae renales of bij unilaterale stenose bij slechts één functionerende nier neemt de kans op ernstige hypotensie en nierinsufficiëntie toe, gezien de hemodynamische effecten van olmesartan.

Bij gestoorde nierfunctie rekening houden met een acute achteruitgang van de nierfunctie en deze blijven controleren. Er is geen ervaring bij patiënten die recent een niertransplantatie hebben ondergaan

Hyperkaliëmie kan optreden met name bij nierfunctieverlies, hartfalen en diabetes mellitus; een adequate controle van serumkalium wordt aanbevolen.

Er is weinig ervaring bij een verminderde leverfunctie. Verschuivingen in vloeistof- en elektrolytenevenwicht kunnen een coma hepaticum kunnen veroorzaken. Niet toepassen bij ernstige leverfunctiestoornissen.

Bij het optreden van symptomen van fotosensibilisatie de behandeling staken. Bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide neemt het risico op niet-melanome huidkanker (basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom) toe; de oorzaak hiervoor is waarschijnlijk fotosensibilisatie (grotere gevoeligheid voor UV-straling). Adviseer de patiënt overmatige blootstelling aan zonlicht en UV-straling te vermijden en adequate bescherming te gebruiken tegen de zon. Adviseer tevens contact op te nemen bij nieuwe laesies of veranderingen in laesies met verdachte kenmerken. Heroverweeg het gebruik van hydrochloorthiazide bij patiënten die al eerder huidkanker hebben gehad; dit geldt mogelijk ook voor andere thiazidediuretica.

Hypotensie die tijdens anesthesie optreedt, als gevolg van geblokkeerde angiotensine II-werking, kan worden gecorrigeerd door volumevergroting.

Het preparaat is niet onderzocht bij kinderen en adolescenten.

ACE-remmers en ARB's zijn minder effectief tegen hypertensie bij negroïde dan bij niet-negroïde mensen.

Overdosering

Zie voor symptomen en behandeling het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Overdosering

Symptomen

Hypotensie, tachycardie; soms komt bradycardie voor. Elektrolytenstoornis, dehydratie. Misselijkheid, slaperigheid. Spierspasmen, hartritmestoornis.

Zie voor meer symptomen en behandeling vergiftigingen.info.

Eigenschappen

Combinatie van een angiotensinereceptorblokker (ARB) en een thiazide-diureticum. Werking: binnen 4 weken. Werkingsduur: ca. 24 uur.

Meer informatie:

• candesartan#eigenschappen
• hydrochloorthiazide#eigenschappen

Eigenschappen

Combinatie van een angiotensinereceptorblokker (ARB) en een thiazide-diureticum. Werkingsduur: 24 uur.

Meer informatie:

• olmesartan#eigenschappen
• hydrochloorthiazide#eigenschappen

Groepsinformatie

candesartan/hydrochloorthiazide hoort bij de groep ARB met diureticum.

• eprosartan/hydrochloorthiazide (C09DA02) Vergelijk
• irbesartan/hydrochloorthiazide (C09DA04) Vergelijk
• losartan/hydrochloorthiazide (C09DA01) Vergelijk
• olmesartan/hydrochloorthiazide (C09DA08) Vergelijk
• telmisartan/hydrochloorthiazide (C09DA07) Vergelijk
• valsartan/hydrochloorthiazide (C09DA03) Vergelijk

Groepsinformatie

olmesartan/hydrochloorthiazide hoort bij de groep ARB met diureticum.

• candesartan/hydrochloorthiazide (C09DA06) Vergelijk
• eprosartan/hydrochloorthiazide (C09DA02) Vergelijk
• irbesartan/hydrochloorthiazide (C09DA04) Vergelijk
• losartan/hydrochloorthiazide (C09DA01) Vergelijk
• telmisartan/hydrochloorthiazide (C09DA07) Vergelijk
• valsartan/hydrochloorthiazide (C09DA03) Vergelijk

Kosten

Kosten laden…

Kosten

Kosten laden…

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• ARB met diureticum

Indicaties

• hypertensie, essentiële of primaire

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Medicijnkosten.nl
• GIPdatabank

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• ARB met diureticum

Indicaties

• hypertensie, essentiële of primaire

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Medicijnkosten.nl
• GIPdatabank