thyreomimetica

Meer informatie

De schildklier neemt jodide op uit het plasma, concentreert het en bouwt het via een aantal tussenstappen in in tyrosinemoleculen, waarna koppeling van twee moleculen plaatsvindt. Dit wordt vervolgens in de schildklier als thyroglobuline opgeslagen door binding aan globuline. De synthese en afgifte van schildklierhormoon wordt gereguleerd vanuit de hypothalamus en de hypofyse. TRH ('thyrotropin releasing hormone') uit de hypothalamus stimuleert de secretie van TSH ('thyroid stimulating hormone' = thyrotropine) uit de hypofysevoorkwab, terwijl somatostatine de secretie remt. TSH stimuleert de afgifte van schildklierhormoon aan de bloedbaan.

De schildklierhormonen zijn: het biologisch actieve tri-jodothyronine (T₃) en het overwegend inactieve prohormoon tetrajodothyronine (T₄) of thyroxine. De hormoonvoorraad in de schildklier is onder normale omstandigheden voldoende voor circa twee maanden. Er bestaat een negatieve terugkoppeling van schildklierhormoon (vnl. T₃) op de afgifte van TSH uit de hypofyse. Hierdoor ontstaat een zeker evenwicht.

In het bloed wordt het grootste deel van de hormonen opnieuw aan eiwitten gebonden, met name aan een globulinefractie (TBG: thyroxinebindend globuline). T₃ is overigens in veel mindere mate aan globuline gebonden en zijn grote verdelingsruimte wijst erop dat het ook intracellulair aanwezig is. Een deel van het T₄ in het bloed wordt in de perifere weefsels in T₃ omgezet. Van het in totaal in het lichaam aanwezige T₃ is 20% rechtstreeks uit de schildklier afkomstig, terwijl de overige 80% door dejodering uit T₄ ontstaat. De halfwaardetijd in het plasma van T₄ is circa zes à zeven dagen, die van T₃ circa één dag.

Schildklierhormoon werkt in op alle cellen van het lichaam; het intensiveert de stofwisseling door beïnvloeding van de mitochondriën en het beïnvloedt ook de eiwitsynthese (met name van grote betekenis bij kinderen). De prikkelvorming en prikkelgeleiding in het hart worden gestimuleerd (mogelijk doordat de hartspier onder invloed van het schildklierhormoon gevoeliger wordt voor het effect van catecholaminen) en de peristaltiek van de darm wordt versneld. Schildklierhormoon is bij kinderen noodzakelijk voor de normale ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel.