Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Magmedi als citraat XGVS Kora Corporation Ltd t/a Kora Healthcare
- Toedieningsvorm
- Tablet
- Sterkte
- 97 mg magnesium
97,2 mg magnesium komt overeen met 4 mmol.
Uitleg symbolen
Samenstelling
Zie voor hulpstoffen de productinformatie van CBG/EMA of raadpleeg een apotheker.
Magnence als aspartaatdihydraat XGVS Kora Corporation Ltd t/a Kora Healthcare
- Toedieningsvorm
- Poeder voor drank
- Sterkte
- 243 mg
- Verpakkingsvorm
- sachet
Bevat per sachet: 243 mg = 10 mmol magnesium.
Uitleg symbolen
Advies
Voor dit geneesmiddel is geen advies vastgesteld.
Advies
Voor dit geneesmiddel is geen advies vastgesteld.
Indicaties
- Profylaxe en behandeling van magnesiumdeficiëntie bij een leeftijd ≥ 12 jaar.
Indicaties
- Profylaxe en behandeling van magnesiumdeficiëntie bij een leeftijd ≥ 2 jaar.
Doseringen
De duur van de magnesiumsuppletie individueel bepalen. Controleer het serum magnesiumgehalte tijdens de behandeling regelmatig, bijvoorbeeld elke 3–6 maanden, met name bij kinderen en bij patiënten met een nierfunctiestoornis.
Profylaxe en behandeling van magnesiumdeficiëntie
Volwassenen
1–2 tabletten (= 4–8 mmol) 3×/dag.
Kinderen vanaf 12 jaar
1 tablet (= 4 mmol) 3×/dag.
Verminderde nierfunctie: bij licht tot matig verminderde nierfunctie is geen dosisaanpassing nodig. Gebruik bij een ernstig verminderde nierfunctie (glomerulaire filtratiesnelheid < 30 ml/min) is gecontra-indiceerd.
Toediening: de breukstreep op de tablet is alleen om het innemen te vereenvoudigen en niet om de tablet in gelijke doses te verdelen.
Doseringen
De duur van de magnesiumsuppletie individueel bepalen.
Profylaxe en behandeling van magnesiumdeficiëntie
Volwassenen (inclusief ouderen)
1–2 sachets (= 10–20 mmol Mg) per dag.
Kinderen 10–18 jaar
1 sachet (= 10 mmol Mg) per dag.
Kinderen 4–10 jaar
0,5 sachet (= 5 mmol Mg) of 1 sachet (= 10 mmol Mg) per dag.
Kinderen 2–4 jaar
0,5 sachet (= 5 mmol Mg) per dag.
Verminderde nierfunctie: bij lichte of matige nierinsufficiëntie is dosisaanpassing niet nodig. Bij ernstige nierinsufficiëntie is gebruik gecontra-indiceerd.
Toediening
- Voor gebruik oplossen in 50–200 ml water, thee of sinaasappelsap; bij gebruik van een halve sachet: oplossen in 50–200 ml water. Roer totdat de oplossing in water troebel tot transparant is. In sinaasappelsap of thee zijn inactieve deeltjes zichtbaar.
- Kan in 200 ml water via een gastrische, duodenale of nasale voedingssonde worden toegediend.
- Onmiddellijk na reconstitutie gebruiken, of binnen 24 uur wanneer opgelost in fleswater en bewaard bij een temperatuur < 25 graden.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): na een hoge dosis: diarree, zachte ontlasting, irritatie van het maag-darmkanaal.
Zelden (0,01-0,1%): hypermagnesiëmie.
Zeer zelden (< 0,01%): bij hoge doses en langdurig gebruik: vermoeidheid kan een aanduiding zijn dat een verhoogde magnesiumspiegel is bereikt.
Bij bijwerkingen zoals diarree, de behandeling tijdelijk staken. Na verbetering en/of verdwijnen van de symptomen de behandeling met een lagere dosering hervatten.
Bijwerkingen
Soms (0,1-1%): na een hoge dosis: diarree, zachte ontlasting, irritatie van het maag-darmkanaal. Bij diarree, de dagelijkse dosis verlagen of de behandeling tijdelijk staken. Na verbetering en/of verdwijnen van de symptomen de dagelijkse dosis geleidelijk verhogen of de behandeling met een lagere dosering hervatten.
Zeer zelden (< 0,01%): bij hoge doses en langdurig gebruik: vermoeidheid kan wijzen op een verhoogde magnesiumspiegel, met name bij een nierfunctiestoornis.
Interacties
Omdat magnesiumcitraat de absorptie van andere geneesmiddelen kan beïnvloeden, en vice versa, is een ander moment van inname nodig van:
- natriumfosfaat, ten minste 1 uur voor magnesiumcitraat;
- tetracycline, ten minste 2–3 uur vóór of na magnesiumcitraat;
- kinidine, nitrofurantoïne, ijzer, bisfosfonaten en eltrombopag, 3–4 uur vóór of na magnesiumcitraat.
Vanwege verhoogd magnesiumverlies kan bij inname van de volgende middelen een verhoging van de dosis van magnesiumcitraat nodig zijn:
- diuretica, zij verhogen de urineproductie met hypermagnesurie;
- EGF-receptorantagonisten zoals cetuximab, erlotinib en panitumumab, zij kunnen ernstige hypomagnesiëmie veroorzaken;
- bevacizumab, dit leidt zeer vaak tot hypomagnesiëmie;
- nivolumab kan het magnesiummetabolisme ontregelen en zowel hypomagnesiëmie als hypermagnesiëmie veroorzaken;
- langdurige behandeling met protonpompremmers zoals omeprazol, dit kan ernstige hypomagnesiëmie veroorzaken;
- aminoglycosiden zoals gentamycine en immunosuppressiva zoals ciclosporine en tacrolimus, deze kunnen leiden tot hypomagnesiëmie als gevolg van hypermagnesurie;
- chemotherapie zoals cisplatine, dit kan leiden tot hypomagnesiëmie door renale tubulaire toxiciteit;
- foscarnet, dit kan leiden tot hypomagnesiëmie omdat het een krachtige chelator is van bivalente kationen.
Interacties
Omdat magnesiumaspartaat de absorptie van andere geneesmiddelen kan beïnvloeden, en vice versa, is bij combinatie met onderstaande middelen een tijdsinterval bij inname nodig:
- magnesiumaspartaat ten minste 1 uur na natriumfosfaat;
- tetracycline ten minste 2–3 uur vóór of na magnesiumaspartaat;
- kinidine, nitrofurantoïne, ijzer, bisfosfonaten en eltrombopag 3–4 uur vóór of na magnesiumaspartaat.
Vanwege verhoogd magnesiumverlies kan bij inname van de volgende middelen een verhoging van de dosis van magnesiumaspartaat nodig zijn:
- diuretica, vanwege verhoogde urineproductie met hypermagnesurie;
- cetuximab en erlotinib, deze EGF-receptorantagonisten kunnen ernstige hypomagnesiëmie veroorzaken (EGF is een magnesiotroop hormoon);
- protonpompremmers zoals omeprazol, omdat langdurige behandeling hiermee ernstige hypomagnesiëmie kan veroorzaken, waarschijnlijk door een gestoorde absorptie;
- aminoglycosiden zoals gentamicine en immunosuppressiva zoals ciclosporine en tacrolimus, deze kunnen leiden tot hypomagnesiëmie door hypermagnesurie;
- foscarnet, dit kan leiden tot hypomagnesiëmie omdat het een krachtig chelator is van bivalente kationen.
Zwangerschap
Teratogenese: Geen aanwijzingen voor schadelijkheid (ruime ervaring).
Advies: Kan worden gebruikt.
Vruchtbaarheid: Geen aanwijzingen voor effecten bij mannen en vrouwen (ruime ervaring).
Zwangerschap
Teratogenese: Geen aanwijzingen voor schadelijkheid (ruime ervaring).
Advies: Kan worden gebruikt.
Vruchtbaarheid: Geen aanwijzingen voor effecten bij mannen en vrouwen (ruime ervaring).
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja.
Farmacologisch effect: Magnesium komt van nature voor in de moedermelk; de toename die magnesiumcitraat veroorzaakt, is waarschijnlijk niet klinisch relevant.
Advies: Kan worden gebruikt.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja.
Farmacologisch effect: Magnesium komt van nature voor in de moedermelk; de toename die magnesiumaspartaat in therapeutische doses veroorzaakt, is waarschijnlijk niet klinisch relevant.
Advies: Kan worden gebruikt.
Contra-indicaties
- Ernstige nierinsufficiëntie (glomerulaire filtratiesnelheid < 30 ml/min).
Contra-indicaties
- ernstige nierinsufficiëntie (glomerulaire filtratiesnelheid < 30 ml/min);
- bradycardie.
Waarschuwingen en voorzorgen
Bij een vastgestelde hypomagnesiëmie, een vastgestelde hypocalciëmie en hypokaliëmie corrigeren, omdat magnesiumtekort vaak het gevolg is van deze aandoeningen.
Bij vermoeidheid die optreedt bij hoge doses of langdurig gebruik, wees alert op het ontstaan van hypermagnesiëmie, met name bij nierfunctiestoornissen.
Wees voorzichtig bij cardiale geleidingsstoornissen, omdat magnesium de contractiliteit van het hart reguleert en het hartritme stabiliseert.
Magnesiumcitraat tabletten zijn niet geïndiceerd voor de behandeling van patiënten met ernstige symptomatische hypomagnesiëmie of serumspiegels van < 0.4 mmol/l; dan is i.v.-toediening aangewezen.
Wees voorzichtig bij het onderling uitwisselen van magnesiumpreparaten, omdat de biologische beschikbaarheid van magnesiumpreparaten kan variëren.
De werkzaamheid en veiligheid zijn niet onderzocht bij kinderen < 12 jaar.
Bij moeite met het slikken van tabletten bij voorkeur behandelen met een magnesiumpoeder voor een oplossing in vloeistof.
Waarschuwingen en voorzorgen
Houd bij een vastgestelde hypomagnesiëmie rekening met een hypocalciëmie en hypokaliëmie en corrigeer deze zo nodig, omdat magnesiumtekort vaak het gevolg is van deze aandoeningen.
Controleer het serum-magnesiumgehalte tijdens de behandeling regelmatig, bijvoorbeeld elke 3–6 maanden, met name bij kinderen en bij patiënten met een nierfunctiestoornis.
Vermoeidheid die ontstaat bij hoge doses of langdurig gebruik kan wijzen op hypermagnesiëmie, met name bij een nierfunctiestoornis.
Wees voorzichtig bij het onderling uitwisselen van magnesiumpreparaten, omdat de biologische beschikbaarheid van magnesiumpreparaten kan variëren.
De veiligheid en werkzaamheid van magnesiumaspartaat bij kinderen < 2 jaar zijn nog niet vastgesteld.
Hulpstoffen: Sucrose kan bij gebruik ≥ 2 weken de tanden beschadigen. Wees voorzichtig bij diabetes mellitus, vanwege het suikergehalte.
Overdosering
Hypermagnesiëmie en magnesiumintoxicatie treden vrijwel alleen op bij zeer ernstig verminderde nierfunctie (en na parenterale toediening van hoge doses; zie ook magnesiumsulfaat (mineraal)).
Zie voor meer symptomen en behandeling de monografie op vergiftigingen.info.
Overdosering
Hypermagnesiëmie en magnesiumintoxicatie treden vrijwel alleen op bij zeer ernstig verminderde nierfunctie (en na parenterale toediening van hoge doses; zie ook magnesiumsulfaat (mineraal)).
Neem voor (meer) informatie over een vergiftiging met magnesiumaspartaat contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Magnesium is een mineraal. Het speelt een rol bij de overdracht van zenuwprikkels, bij de spiercontractie, bij cellulaire elektrolythomeostase en bij veel enzymatische processen. Magnesium werkt als een fysiologische calciumantagonist en reguleert als zodanig de contractiliteit van het hart en stabiliseert het hartritme. Werking: de duur van de magnesiumsuppletie is afhankelijk van de klinische behoefte van de patiënt.
Kinetische gegevens
| Resorptie | langzaam en onvolledig, voornamelijk in de dunne darm. De absorptie vanuit de darm is afhankelijk van de magnesiumstatus; bij een lager magnesiumgehalte wordt meer magnesium in de darmen geabsorbeerd. |
| T max | 4–7 uur. |
| Overig | 60% van magnesium is aanwezig in bot, 20% in skeletspieren, 19% in andere weke delen en <1% in de extracellulaire vloeistof. |
| Eliminatie | voornamelijk met de urine via glomerulaire filtratie. |
Uitleg afkortingen
Eigenschappen
Magnesium is een mineraal. Het speelt een rol bij de overdracht van zenuwprikkels, bij de spiercontractie, bij cellulaire elektrolythomeostase en bij veel enzymatische processen. Magnesium werkt als een fysiologische calciumantagonist; het reguleert de contractiliteit van het hart en stabiliseert het hartritme.
Kinetische gegevens
| Resorptie | langzaam en onvolledig, voornamelijk in de dunne darm. De absorptie vanuit de darm is afhankelijk van de magnesiumstatus; bij een lager magnesiumgehalte wordt meer magnesium in de darmen geabsorbeerd. |
| T max | 2–3 uur. |
| Overig | 60% van magnesium is aanwezig in bot, 20% in skeletspieren, 19% in andere weke delen en < 1% in de extracellulaire vloeistof. |
| Eliminatie | vrijwel volledig met de urine. |
Uitleg afkortingen
Groepsinformatie
magnesiumcitraat hoort bij de groep magnesiumzouten.
Groepsinformatie
magnesiumaspartaat hoort bij de groep magnesiumzouten.