Samenstelling

Samenstelling

Advies

Avapritinib kan worden ingezet bij de behandeling van agressieve systemische mastocytose (ASM), systemische mastocytose in combinatie met een hematologisch neoplasma (SM-AHN) óf mestcelleukemie (MCL) bij volwassenen, na minimaal één systemische therapie. Tussen de geneesmiddelen die worden ingezet bij deze indicatie bestaat geen voorkeursbehandeling.

• ZIN-rapport 2025 avapritinib Ayvakyt® bij gevorderde systemische mastocytose na ten minste 1 systemische behandeling

Advies

Zie voor de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL) de geldende behandelrichtlijn op hovon.nl.

• ZIN-rapport 2022 acalabrutinib Calquence® bij volwassen patiënten met chronische lymfatische leukemie (CLL)

Indicaties

Als monotherapie bij:

• Niet-reseceerbare of gemetastaseerde gastro-intestinale stromale tumoren (GIST) met ‘platelet-derived growth factor’ receptor α (PDGFRα) D842V-mutatie bij volwassenen;
• Agressieve systemische mastocytose (ASM), systemische mastocytose in combinatie met een hematologisch neoplasma (SM-AHN) óf mestcelleukemie (MCL) bij volwassenen, na minimaal één systemische therapie;
• Indolente systemische mastocytose (ISM) bij volwassenen met matige tot ernstige symptomen, die onvoldoende onder controle zijn met een symptomatische behandeling.

Indicaties

• Chronische lymfatische leukemie (CLL) die niet eerder behandeld is, als monotherapie of in combinatie met obinutuzumab bij volwassenen.
• Chronische lymfatische leukemie (CLL) die minstens één keer eerder is behandeld, als monotherapie bij volwassenen.

Doseringen

Voorafgaand aan de behandeling de PDGFRA D842V mutatiestatus bepalen op basis van een gevalideerde test.

Verminderde nierfunctie: bij een licht en matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring 30-89 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Avapritinib is niet onderzocht bij een ernstig verminderde nierfunctie of terminaal nierfalen (creatinineklaring < 30 ml/min); gebruik wordt ontraden.

Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (intracraniële bloeding, cognitieve stoornis, trombocytopenie of overige bijwerkingen) de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2 tabel 1-2 en rubriek 4.4).

Gemiste dosis: een gemiste dosis alsnog innemen, tenzij de volgende binnen 8 uur is gepland.

Na braken: géén extra dosis innemen, maar de behandeling hervatten met de volgende geplande dosis.

Toediening: de tabletten in hun geheel innemen met water op een lege maag; ten minste 1 uur voor óf 2 uur na een maaltijd.

Doseringen

Verminderde nierfunctie: bij een lichte of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Er zijn geen gegevens over het gebruik bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij hemodialyse. Pas bij een ernstig verminderde nierfunctie alleen op strikte indicatie toe.

Verminderde leverfunctie: bij een lichte of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5–9 of totaal bilirubine 1,5–3 × ULN en eventuele ASAT-waarden) is geen dosisaanpassing nodig. Toepassing bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) wordt ontraden.

(Ernstige) bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (trombocytopenie graad ≥ 3 met bloeding, trombocytopenie graad 4 of neutropenie graad 4 gedurende > 7 dagen, niet-hematologische toxiciteit graad ≥ 3) de officiële productinformatie CBG/EMA tabel 1.

Een gemiste dosis alsnog innemen, tenzij er meer dan 3 uur zijn verstreken.

Toediening: de tabletten in hun geheel (zonder breken of oplossen) innemen met water. Houd een interval van ca. 12 uur aan. Er gelden geen voedselrestricties.

Bijwerkingen

Niet-reseceerbare of gemetastaseerde GIST

Zeer vaak (> 10%): verminderde eetlust. Geheugenvermindering, cognitieve stoornis, duizeligheid, smaakstoornis. Verhoogde traanproductie. Misselijkheid, braken, buikpijn, gastro-oesofageale refluxziekte, diarree. Droogte van ogen, lippen, mond en huid. Verandering van haarkleur, huiduitslag. Oedeem (waaronder periorbitaal oedeem, gelaatsoedeem, perifeer oedeem), vermoeidheid. Stijging transaminasewaarden, hyperbilirubinemie. Anemie, leukopenie, neutropenie.

Vaak (1-10%): conjunctivitis. Verwardheid, depressie, angst, slapeloosheid. Intracraniale bloeding, psychische stoornis, perifere neuropathie, slaperigheid, afasie, hypokinesie, hoofdpijn, evenwichtsstoornis, spraakstoornis, tremor. Oogbloeding, wazig zien, netvliesbloeding, fotofobie. Vertigo. Hypertensie. Pleurale effusie, dyspneu, neusverstopping, hoesten. Gastro-intestinale bloeding, ascites, obstipatie, dysfagie, stomatitis, winderigheid, speekselvloed. Hand-voetsyndroom, fotosensibilisatie, hypopigmentatie van de huid, jeuk, alopecia. Spierpijn, gewrichtspijn, rugpijn, spierspasmen. Acute nierschade, stijging van de creatinineconcentratie, hematurie. Asthenie, koorts, malaise, koud gevoel. Verlenging QT_c-interval, stijging creatinekinase (CK) in het bloed. Gewichtsverlies, gewichtstoename, stijging LDH in het bloed. Trombocytopenie, lymfopenie. Hypofosfatemie, hypokaliëmie, hypomagnesiëmie, hyponatriëmie, dehydratie, hypoalbuminemie, hypocalciëmie.

Soms (0,1-1%): tumorbloeding. Encefalopathie. Pericardiale effusie. Leverbloeding.

Gevorderde systemische mastocytose

Zeer vaak (> 10%): trombocytopenie, anemie, neutropenie. Smaakstoornis, cognitieve stoornis. Diarree, misselijkheid, braken, gastro-oesofageale refluxziekte, ascites, obstipatie, buikpijn, gastro-intestinale bloeding. Haarkleurverandering. Oedeem, vermoeidheid.

Vaak (1-10%): verwarde toestand. Hoofdpijn, geheugenverlies, duizeligheid, perifere neuropathie, intracraniële bloeding. Verhoogde traanproductie. Bloedneus, pleurale effusie. Hyperbilirubinemie. Huiduitslag, alopecia. Artralgie. Pijn. Gewichtstoename. Stijging ASAT, ALAT, alkalische fosfatase in het bloed. QT-verlenging. Kneuzing.

Soms (0,1-1%): pericardeffusie. Fotosensibilisatie. Acuut nierletsel.

Indolente systemische mastocystose (meest voorkomende bijwerkingen)

Zeer vaak (> 10%): perifeer oedeem.

Vaak (1-10%): slapeloosheid. Blozen. Fotosensibilisatie. Gezichtsoedeem. Stijging alkalische fosfatase (AF) in het bloed.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): bovensteluchtweginfectie, sinusitis. Neutropenie, anemie. Hoofdpijn, duizeligheid. Vermoeidheid. Diarree, misselijkheid, obstipatie, braken, buikpijn. Blauwe plekken. petechiën. Hematomen, bloedingen (waaronder gastro-intestinale en intracraniële bloedingen, mogelijk fataal). Huiduitslag. Spierpijn, artralgie. Tweede primaire maligniteit (incl. niet-melanome huidmaligniteit). Verlaagde waarden van hemoglobine, absoluut aantal neutrofielen, trombocyten.

Vaak (1-10%): pneumonie, urineweginfectie, nasofaryngitis, bronchitis, herpesvirusinfecties. Trombocytopenie. Atriumfibrilleren, atriumflutter. Bloedneus. Asthenie.

Soms (0,1-1%): aspergillusinfectie, hepatitis B-reactivatie. Lymfocytose. Tumorlysissyndroom.

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

Vermijd de combinatie met een sterke of matige CYP3A4-remmer, zoals claritromycine, erytromycine, ketoconazol, itraconazol, posaconazol, ritonavir, voriconazol, grapefruit- en pompelmoessap, omdat de blootstelling aan avapritinib kan stijgen. Indien vermijden van een matige CYP3A4-remmer niet mogelijk is, dient bij de indicaties GIST en AdvSM de dosis avapritinib te worden verlaagd, zie de rubriek Dosering.

Vermijd ook de combinatie met een matige of sterke CYP3A4-inductor, zoals carbamazepine, fenobarbital, fenytoïne, rifampicine, sint-janskruid, omdat de blootstelling aan avapritinib kan afnemen.

Avapritinib is in vitro zowel een remmer als een inductor van CYP3A; in combinatie met substraten van CYP3A kan de plasmaconcentratie van deze middelen respectievelijk stijgen of afnemen.

Avapritinib is in vitro een remmer van Pgp, BCRP, MATE1, MATE2-K en BSEP; bij gelijktijdig gebruik met substraten van één van deze transporters kan de plasmaconcentratie van deze middelen afnemen.

Wees voorzichtig bij gelijktijdige toediening met anticoagulantia, vanwege de kans op bloedingen.

Wees voorzichtig bij gelijktijdige toediening van geneesmiddelen die het QT_c-interval kunnen verlengen, zoals klasse Ia antiaritmica, klasse III antiaritmica, enkele antipsychotica, enkele antidepressiva, enkele macrolide antibiotica en fluorchinolonen.

Interacties

Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke remmers van CYP3A4 en Pgp omdat de blootstelling aan acalabrutinib en zijn actieve metaboliet significant toeneemt; voorbeelden zijn ritonavir, claritromycine, itraconazol, voriconazol, ketoconazol en posaconazol. Indien kortdurend gebruik van een sterke CYP3A4- of Pgp-remmer toch noodzakelijk is, de behandeling met acalabrutinib tijdelijk staken.

Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke inductoren van CYP3A4 omdat dit de blootstelling aan acalabrutinib kan verlagen. Voorbeelden zijn carbamazepine, fenytoïne, rifampicine. Vermijd tevens het gebruik van de enzyminductor sint-janskruid omdat dit de plasmaconcentratie onvoorspelbaar kan verlagen.

Geneesmiddelen die de pH van de maag verhogen kunnen de blootstelling aan acalabrutinib verlagen, vanwege de pH-afhankelijke oplosbaarheid. Vermijd om deze reden het gebruik van protonpompremmers. Houd bij gebruik van een antacidum een interval van ten minste 2 uur aan tussen inname van acalabrutinib en het antacidum. Neem bij gebruik van een H₂-receptorantagonist, acalabrutinib 2 uur vóór (of 10 uur na) de H₂-receptorantagonist in.

Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.

In combinatie met een matige CYP3A4-remmer, zoals fluconazol, de patiënt nauwlettend controleren op bijwerkingen omdat de blootstelling kan toenemen. Een dosisaanpassing van acalabrutinib is niet nodig.

Acalabrutinib is in vitro een inductor van CYP1A2; gelijktijdige toediening met substraten van CYP1A2, zoals theofylline, kan hun blootstelling verlagen.

Acalabrutinib remt intestinaal BCRP. Neem orale BCRP-substraten met een smalle therapeutische breedte, zoals methotrexaat, ten minste 6 uur vóór óf 6 uur na acalabrutinib in.

De actieve metaboliet van acalabrutinib remt MATE1. Bij gelijktijdig gebruik van een MATE1-substraat, zoals metformine, de patiënt controleren op bijwerkingen, omdat de blootstelling aan het MATE1-substraat kan toenemen.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens geen gegevens, bij dieren schadelijk gebleken.

Advies: Gebruik ontraden.

Overig: Een vruchtbare vrouw, of man met vruchtbare vrouwelijke partner, dient adequate anticonceptie te gebruiken gedurende én tot ten minste 6 weken (vrouw) of 2 weken (man) na de therapie.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren aanwijzingen voor schadelijkheid (verminderde foetale groei, dystokie (moeilijke of langdurige bevalling).

Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.

Vruchtbaarheid: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende de therapie.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend, een risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden gedurende én tot ten minste 2 weken na de therapie.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.

Advies: Het geven van borstvoeding ontraden tijdens en gedurende minstens 2 dagen na de laatste dosis.

Contra-indicaties

Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Contra-indicaties

Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.

Waarschuwingen en voorzorgen

Bloedingen: vanwege de kans op (ernstige) bloedingen bij GIST en gevorderde systemische mastocytose (AdvSM), waaronder intracraniële en gastro-intestinale bloedingen, de patiënt nauwgezet hierop controleren. Daarnaast het bloedbeeld en stollingsparameters controleren, in het bijzonder bij patiënten met een verhoogd bloedingsrisico, zoals bij gelijktijdig gebruik van anticoagulantia of andere medicatie die de kans op bloedingen vergroot. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met risicofactoren voor een intracraniële bloeding, zoals een voorgeschiedenis van een vasculair aneurysma of intracraniële bloeding of CVA in het afgelopen jaar, gelijktijdig gebruik van anticoagulantia of trombocytopenie. Adviseer de patiënt direct contact op te nemen bij neurologische symptomen zoals ernstige hoofdpijn, zichtproblemen, slaperigheid of focale zwakte. Bij optreden van een intracraniële bloeding de behandeling definitief staken.

Trombocytopenie bij gevorderde systemische mastocytose: bij patiënten met gevorderde systemische mastocytose met een aantal bloedplaatjes < 50 × 10⁹/l werd in klinisch onderzoek vaker een intracraniële bloeding gezien. Daarom avapritinib ontraden bij een aantal bloedplaatjes < 50 × 10⁹/l. Controleer voorafgaand aan en gedurende de eerste 8 weken van de behandeling iedere 2 weken het aantal bloedplaatjes, ongeacht het aantal bloedplaatjes bij start van de behandeling. Na 8 weken behandelen het aantal bloedplaatjes controleren op basis van het laatst gemeten aantal bloedplaatjes: bij <75 × 10⁹/l iedere 2 weken (of vaker indien klinisch geïndiceerd), bij 75-100 × 10⁹/l iedere 4 weken en > 100 × 10⁹ alleen indien klinisch geïndiceerd. Bij een aantal bloedplaatjes < 50 × 10⁹ de behandeling met avapritinib onderbreken en na herstel van het aantal bloedplaatjes > 50 × 10⁹ hervatten in een lagere dosis. Overweeg ondersteunende behandeling met transfusie van bloedplaatjes indien het aantal bloedplaatjes niet herstelt tot > 50 × 10⁹.

Cognitieve effecten: controleer een patiënt met GIST of AdvSM op tekenen van een cognitieve stoornis, zoals vergeetachtigheid, verwardheid of verminderde cognitieve functie. Adviseer patiënten met GIST of AdvSM direct contact op te nemen bij dergelijke nieuwe of verergerende symptomen. Een dosisonderbreking of -verlaging kan nodig zijn. Bij een CTCAE graad 4 cognitieve bijwerking, de behandeling definitief staken. Bij patiënten met ISM kunnen cognitieve effecten, symptomen van de ziekte zijn. Adviseer patiënten met ISM contact op te nemen bij nieuwe of verergerende cognitieve symptomen.

Vochtretentie: avapritinib verhoogt bij de indicaties GIST en AdvSM de kans op (ernstige) lokale en gegeneraliseerde vormen van oedeem. Een onverwachte gewichtstoename of respiratoire symptomen zijn tekenen van vochtretentie; controleer de patiënt hier regelmatig op en behandel indien nodig met ondersteunende therapie, zoals een diureticum.

Verlenging QT_c-interval: voorzichtigheid is geboden bij patiënten met GIST of AdvSM met reeds bestaande verlenging van het QT_c-interval of met risicofactoren voor QT_c-verlenging, zoals gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die het QT_c-interval kunnen verlengen, reeds bestaande hartziekte en/of een elektrolytenstoornis. Overweeg beoordeling van het QT-interval door middel van een ECG bij alle patiënten met risicofactoren voor QT-verlenging.

Gastro-intestinale bijwerkingen: bij patiënten met GIST of AdvSM en gastro-intestinale bijwerkingen, zoals misselijkheid, braken en diarree, de hydratietoestand regelmatig controleren en indien nodig behandelen met ondersteunende therapie, zoals een anti-emeticum.

Fototoxiciteit: adviseer de patiënt overmatige blootstelling aan zonlicht en UV-straling te vermijden en adequate bescherming te gebruiken tegen de zon.

Monitoring: controleer bij de indicaties GIST en AdvSM regelmatig het volledige bloedbeeld en de leverfunctie gedurende de behandeling.

Onderzoeksgegevens: avapritinib is niet onderzocht bij:

• kinderen < 18 jaar;
• patiënten met hersenmetastasen;
• een ernstig verminderde leverfunctie (totaal bilirubine > 3× ULN en elke ASAT);
• een ernstig verminderde nierfunctie of terminaal nierfalen (creatinineklaring < 30 ml/min).

Klinische gegevens bij ouderen > 75 jaar voor de indicatie ISM zijn beperkt.

Waarschuwingen en voorzorgen

Hemorragie kan met of zonder trombocytopenie optreden; het mechanisme hierachter is niet duidelijk. Overweeg de toediening ten minste 3 dagen voorafgaand aan en na een operatie te staken, vanwege meer kans op bloedingen. Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.

Controleer het volledige bloedbeeld vanwege het mogelijk optreden van neutropenie, trombocytopenie en anemie graad 3 en 4.

Controleer op tekenen van (bacteriële, virale of schimmel-) infectie; in aanwezigheid van neutropenie kunnen deze fataal verlopen. Overweeg een profylactische behandeling bij een vergroot risico op opportunistische infecties.

Reactivatie van HBV is gemeld. Controleer voorafgaand aan de behandeling op een HBV-infectie. Consulteer bij een positieve hepatitis B-serologie een gespecialiseerde arts in leverziektes; indien acalabrutinib wordt gegeven goed monitoren en aanvullend behandelen om reactivatie van HBV te voorkómen.

Controleer op tekenen van progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) zoals ontwikkeling of verergering van neurologische, cognitieve of gedragsmatige afwijkingen. Bij vermoeden van PML de behandeling onderbreken en passende diagnostiek verrichten. Als de diagnose PML wordt bevestigd de behandeling definitief staken.

Controleer op tekenen van atriumfibrilleren en atriumflutter, zoals hartkloppingen, duizeligheid, syncope, pijn op de borst, dyspneu). Maak een ECG indien medisch geïndiceerd. Beoordeel bij patiënten die atriumfibrilleren tijdens de behandeling ontwikkelen, de kans op trombo-embolische aandoeningen en behandel met antistollingsmiddelen indien nodig.

Toepassing bij ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pughscore 10–15) wordt ontraden vanwege een aanzienlijk verhoogde blootstelling aan acalabrutinib.

Huidkanker is als tweede primaire maligniteit vaak gemeld. Controleer patiënten op tekenen hiervan en adviseer bescherming tegen blootstelling aan zonlicht.

Onderzoeksgegevens: er zijn geen gegevens over het gebruik van acalabrutinib bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij dialyse, bij een ernstige hartziekte en bij kinderen < 18 jaar.

Overdosering

De hoogst onderzochte dosis in klinisch onderzoek is 600 mg 1×/dag; het bijwerkingenprofiel is vergelijkbaar met dat van een dosis van 300 of 400 mg 1×/dag.

Neem voor informatie over een vergiftiging met avapritinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergiftiging met acalabrutinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

Proteïnekinaseremmer. Avapritinib is een type 1 kinaseremmer die gericht is op de actieve conformatie van de KIT-receptor (CD117) en de ‘platelet-derived growth factor’ receptor α (PDGFRα). Er is in vitro biochemische activiteit aangetoond op de PDGFRA D842V-mutatie en de KIT D816V-mutatie. De PDGFRα D842V-mutatie komt voor bij ca. 5% van de GIST-tumoren. Bij 90% van de patiënten met systemische mastocytose wordt de aandoening gedreven door de KIT-D816V mutatie. Voor de PDGFRA D842V-mutatie geldt dat deze mutatie ervoor zorgt dat de PDGFα-receptor een actieve conformatie krijgt. Hierdoor wordt de receptor resistent tegen imatinib, sunitinib en regorafenib, die aangrijpen op de inactieve conformatie. Avapritinib kan hier wel op aangrijpen.

Kinetische gegevens

Eigenschappen

Proteïnekinaseremmer. Acalabrutinib en zijn actieve metaboliet, ACP-5862, remmen irreversibel Bruton’s tyrosinekinase (Btk). Btk behoort tot de Tec-kinase-familie en is betrokken bij de activatie van routes die noodzakelijk zijn voor de circulatie, chemotaxis en adhesie van B-cellen. Btk-signalering resulteert in proliferatie en overleving van B-cellen.

Kinetische gegevens

Groepsinformatie

avapritinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.

• abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
• acalabrutinib (L01EL02) Vergelijk
• afatinib (L01EB03) Vergelijk
• alectinib (L01ED03) Vergelijk
• asciminib (L01EA06) Vergelijk
• axitinib (L01EK01) Vergelijk
• binimetinib (L01EE03) Vergelijk
• bosutinib (L01EA04) Vergelijk
• brigatinib (L01ED04) Vergelijk
• cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
• ceritinib (L01ED02) Vergelijk
• cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
• crizotinib (L01ED01) Vergelijk
• dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
• dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
• dasatinib (L01EA02) Vergelijk
• encorafenib (L01EC03) Vergelijk
• entrectinib (L01EX14) Vergelijk
• erdafitinib (L01EN01) Vergelijk
• erlotinib (L01EB02) Vergelijk
• everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
• fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
• gefitinib (L01EB01) Vergelijk
• gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
• ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
• idelalisib (L01EM01) Vergelijk
• imatinib (L01EA01) Vergelijk
• lapatinib (L01EH01) Vergelijk
• larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
• lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
• lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
• midostaurine (L01EX10) Vergelijk
• neratinib (L01EH02) Vergelijk
• nilotinib (L01EA03) Vergelijk
• nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
• nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
• osimertinib (L01EB04) Vergelijk
• palbociclib (L01EF01) Vergelijk
• pazopanib (L01EX03) Vergelijk
• pemigatinib (L01EN02) Vergelijk
• pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
• ponatinib (L01EA05) Vergelijk
• quizartinib (L01EX11) Vergelijk
• regorafenib (L01EX05) Vergelijk
• ribociclib (L01EF02) Vergelijk
• ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
• selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
• sorafenib (L01EX02) Vergelijk
• sunitinib (L01EX01) Vergelijk
• temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
• tepotinib (L01EX21) Vergelijk
• tivozanib (L01EK03) Vergelijk
• trametinib (L01EE01) Vergelijk
• tucatinib (L01EH03) Vergelijk
• vandetanib (L01EX04) Vergelijk
• vemurafenib (L01EC01) Vergelijk
• zanubrutinib (L01EL03) Vergelijk

Groepsinformatie

acalabrutinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.

• abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
• afatinib (L01EB03) Vergelijk
• alectinib (L01ED03) Vergelijk
• asciminib (L01EA06) Vergelijk
• avapritinib (L01EX18) Vergelijk
• axitinib (L01EK01) Vergelijk
• binimetinib (L01EE03) Vergelijk
• bosutinib (L01EA04) Vergelijk
• brigatinib (L01ED04) Vergelijk
• cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
• ceritinib (L01ED02) Vergelijk
• cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
• crizotinib (L01ED01) Vergelijk
• dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
• dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
• dasatinib (L01EA02) Vergelijk
• encorafenib (L01EC03) Vergelijk
• entrectinib (L01EX14) Vergelijk
• erdafitinib (L01EN01) Vergelijk
• erlotinib (L01EB02) Vergelijk
• everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
• fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
• gefitinib (L01EB01) Vergelijk
• gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
• ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
• idelalisib (L01EM01) Vergelijk
• imatinib (L01EA01) Vergelijk
• lapatinib (L01EH01) Vergelijk
• larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
• lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
• lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
• midostaurine (L01EX10) Vergelijk
• neratinib (L01EH02) Vergelijk
• nilotinib (L01EA03) Vergelijk
• nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
• nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
• osimertinib (L01EB04) Vergelijk
• palbociclib (L01EF01) Vergelijk
• pazopanib (L01EX03) Vergelijk
• pemigatinib (L01EN02) Vergelijk
• pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
• ponatinib (L01EA05) Vergelijk
• quizartinib (L01EX11) Vergelijk
• regorafenib (L01EX05) Vergelijk
• ribociclib (L01EF02) Vergelijk
• ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
• selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
• sorafenib (L01EX02) Vergelijk
• sunitinib (L01EX01) Vergelijk
• temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
• tepotinib (L01EX21) Vergelijk
• tivozanib (L01EK03) Vergelijk
• trametinib (L01EE01) Vergelijk
• tucatinib (L01EH03) Vergelijk
• vandetanib (L01EX04) Vergelijk
• vemurafenib (L01EC01) Vergelijk
• zanubrutinib (L01EL03) Vergelijk

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• proteïnekinaseremmers

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Geneesmiddelinformatie voor patiënten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• proteïnekinaseremmers

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Geneesmiddelinformatie voor patiënten