candesartan/​hydrochloorthiazide

Samenstelling

Advies

Bij hypertensie verlagen angiotensine I converterend enzym (ACE)-remmers, angiotensine receptor-blokkers (ARB’s), calciumantagonisten (dihydropyridinen), thiazidediuretica en β-blokkers de bloeddruk effectief en verminderen het tienjaarsrisico op cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit. Comorbiditeit en specifieke patiëntkarakteristieken bepalen welke groepen en welke middelen als eerste in aanmerking komen. Als één middel onvoldoende effectief is bij de aanbevolen dosering, is het toevoegen van een middel uit een andere groep effectiever dan het ophogen van de dosering; het risico op het optreden van dosisafhankelijke bijwerkingen wordt daarmee beperkt. Een vaste combinatie in de juiste dosisverhouding heeft om reden van therapietrouw de voorkeur.

Indicaties

• Primaire hypertensie bij volwassenen, die onvoldoende heeft gereageerd op candesartan of hydrochloorthiazide alleen.

Gerelateerde informatie

• hypertensie, essentiële of primaire

Doseringen

Het wordt aanbevolen de patiënt eerst met behulp van de losse bestanddelen in te stellen alvorens over te gaan op de combinatietablet. Dit geldt in het bijzonder bij volumedepletie, een mild tot matig gestoorde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30–80 ml/min/1,73m²) of een mild tot matig gestoorde leverfunctie.

Bijwerkingen

Vaak (1-10%): hoofdpijn, (draai–)duizeligheid, gevoel van zwakte. Luchtweginfectie. Hyperglykemie, hyperurikemie, glucosurie, verstoring elektrolytenbalans, verhoogde plasmaspiegel van cholesterol en triglyceriden.

Soms (0,1-1%): orthostatische hypotensie. Anorexie, verlies van eetlust, maagirritatie, diarree, obstipatie. Huiduitslag, urticaria, fotosensibilisatie.

Zelden (0,01-0,1%): leukopenie, neutropenie, agranulocytose, trombocytopenie, aplastische/hemolytische anemie, beenmergsuppressie. Hartritmestoornissen. Anafylactoïde reacties, toxische epidermale necrolyse. Huidvasculitis. Slaapstoornissen, depressie, rusteloosheid. Paresthesie. Visusstoornissen. Ademhalingsproblemen (pneumonie, longoedeem). Pancreatitis, geelzucht. Gestoorde nierfunctie (interstitiële nefritis), verhoogde creatininespiegel. Spierspasmen. Koorts.

Zeer zelden (< 0,01%): hoesten. Nierfalen. Misselijkheid. Abnormale leverfunctie, hepatitis. Angio–oedeem, jeuk. Rugpijn, spierpijn, gewrichtspijn. 'Acute Respiratory Distress Syndrome' (ARDS). Veranderingen in kaliumspiegel, hyponatriëmie.

Verder zijn gemeld: acute myopie, acuut gesloten-kamerhoekglaucoom, choroïdale effusie. Lupus erythematodes-achtige reacties, reactivering van cutane lupus erythematodes. Bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide is een verhoogde incidentie van basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom van de huid waargenomen.

Meer informatie:

• candesartan#bijwerkingen
• hydrochloorthiazide#bijwerkingen

• Informatie van Lareb over dit middel
• Meldformulier bijwerkingen

Interacties

Gecombineerd gebruik van een ARB met een ACE–remmer of met aliskiren vermeerdert de kans op hypotensie, syncope, hyperkaliëmie en achteruitgang van de nierfunctie (incl. acuut nierfalen); een dubbele blokkade alleen toepassen onder supervisie van een gespecialiseerd arts bij afzonderlijk gedefinieerde patiënten (zonder diabetische nefropathie) bij wie de nierfunctie, bloeddruk en het elektrolytengehalte regelmatig worden gecontroleerd. Bij diabetespatiënten of een verminderde nierfunctie (GFR < 60 ml/min/1,73 m² ) is het gebruik van candesartan in combinatie met aliskiren gecontra–indiceerd. Bij andere patiënten wordt de combinatie ontraden; indien de combinatie toch toegepast dient te worden, is periodieke bepaling van de nierfunctie, bloeddruk en serumelektrolyten aanbevolen.

De hypokaliëmie door hydrochloorthiazide wordt mogelijk door candesartan ten dele tegengegaan. Wees voorzichtig bij comedicatie van kaliumsecreterende middelen (corticosteroïden, laxantia of ACTH), vanwege de kans op hypokaliëmie. Hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor niet-depolariserende spierrelaxantia doen toenemen. Bij digoxine, geneesmiddelen die 'Torsade de pointes' induceren en antiaritmica kan bij stoornissen in de elektrolytenhuishouding (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie) de pro-aritmische toxiciteit eerder bereikt zijn, of kan het antiaritmisch effect afgenomen zijn.

Kaliumsparende diuretica (zoals spironolacton), heparine en andere plasmakalium-verhogende geneesmiddelen (bv. heparine, cotrimoxazol, tacrolimus, ciclosporine) kunnen leiden tot hyperkaliëmie, met name bij een gestoorde nierfunctie. In combinatie met digoxine, antiaritmica en niet-depolariserende spierrelaxantia de kaliumspiegel regelmatig controleren.

De renale klaring van lithium, calcium, methotrexaat en cyclofosfamide kan verminderd zijn. Combinatie met lithium wordt afgeraden; indien strikt noodzakelijk, de lithiumspiegel zorgvuldig monitoren.

NSAID's (incl. COX-2-remmers en acetylsalicylzuur > 3 g/dag) remmen het diuretisch-, natriuretisch- en bloeddrukverlagend effect, tevens is er meer kans op achteruitgang van de nierfunctie en hyperkaliëmie.

Colestyramine vier uur vóór of twee uur na het diureticum innemen.

De werking van insuline en orale bloedglucoseverlagende middelen kan worden tegengegaan.

Er is meer kans op hematologische reacties bij combinatie met geneesmiddelen die een negatieve invloed hebben op het bloedbeeld (bv. allopurinol, immunosuppressiva waaronder corticosteroïden, cytostatica).

Er is meer kans op (orthostatische) hypotensie bij combinatie met (tricyclische) antidepressiva, baclofen, antipsychotica, alcohol, anesthetica en barbituraten.

Bij combinatie met calciumzouten en plasmacalciumverhogende middelen is een stijging van de serumcalciumconcentratie te verwachten, waardoor een strikte controle van het serumcalcium vereist is.

Bij combinatie met ciclosporine is er meer kans op hyperurikemie.

Zwangerschap

Hydrochloorthiazide passeert de placenta.

Teratogenese: Gebruik van ARB's tijdens het 2^e en 3^e trimester is schadelijk, zich uitend in neonatale longhypoplasie, intra-uteriene groeivertraging, persisterende ductus arteriosus en schedelhypoplasie.

Farmacologisch effect: Gebruik van ARB's tijdens het 2^e en 3^e trimester kan leiden tot foetale en/of neonatale toxiciteit zoals gestoorde nierfunctie, nierfalen, oligohydramnion, hypotensie en hyperkaliëmie. Bij gebruik van hydrochloorthiazide dient er bij de vrouw rekening te worden gehouden met afname van het circulerend bloedvolume en bij de neonaat met icterus neonatorum, trombocytopenie en verstoring van de elektrolytenbalans.

Advies: Gebruik tijdens het eerste trimester wordt niet aanbevolen; gebruik tijdens het 2^e en 3^e trimester van de zwangerschap is gecontra-indiceerd.

Overige: Bij kinderwens en zwangerschap instellen op een alternatieve therapie; aangeraden wordt de patiënte bij het begin van de behandeling al hierop te wijzen. Als blootstelling vanaf het tweede trimester heeft plaatsgevonden, een echoscopie verrichten van de nieren en schedel van de foetus. Neonaten nauwkeurig controleren op hypotensie, oligurie en hyperkaliëmie.

• Informatie van Lareb over dit middel bij zwangerschap

Lactatie

Overgang in moedermelk: Onbekend (bij de mens, candesartan), ja (bij de mens, hydrochloorthiazide; bij dieren candesartan en hydrochloorthiazide).

Farmacologisch effect: Verhoogd vrij bilirubine (hydrochloorthiazide).

Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden, met name bij prematuren en neonaten.

Overige: Thiazide-diuretica kunnen de lactatie remmen door het veroorzaken van sterke diurese.

• Informatie van Lareb over dit middel bij lactatie

Contra-indicaties

• ernstig verminderde leverfunctie en cholestase;
• ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min);
• refractaire hypokaliëmie en hypercalciëmie;
• jicht;
• overgevoeligheid voor thiazide-diuretica of sulfonamiden.

Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Zwangerschap en Interacties.

Waarschuwingen en voorzorgen

Vooral bij volume- en/of natriumdepletie en bij hartfalen is er meer kans op een hypotensieve reactie. Wees, gezien de farmacologische werking, bedacht op het optreden van hypotensie en een verminderde nierfunctie bij ernstig hartfalen, onderliggende nierziekten of andere aandoeningen (bilaterale stenose van de arteriae renales of unilaterale stenosering bij één functionele nier) gezien de vaattonus en nierfunctie hierbij in belangrijke mate van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem afhankelijk zijn. Bij ernstig hartfalen is de veiligheid van dit preparaat (m.n. op de renale functie) niet vastgesteld.

Voorzichtig bij aorta- of mitralisstenose of obstructieve hypertrofische cardiomyopathie vanwege de kans op verminderde coronaire en cerebrale doorbloeding door de verlaagde bloeddruk.

Houd bij gestoorde nierfunctie rekening met een acute achteruitgang van de nierfunctie en blijf deze controleren. Er is relatief weinig ervaring na een niertransplantatie.

Zoals geldt voor alle patiënten die diuretische therapie krijgen, periodiek elektrolyten controleren vanwege mogelijk verstoorde vocht- en elektrolytenbalans (hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypochloremische alkalose, hypomagnesiëmie). Er is meer kans op hyperkaliëmie bij nierinsufficiëntie, hartfalen of diabetes mellitus; een adequate controle van serumkalium wordt aanbevolen. Bij levercirrose, bij een sterke diurese en wanneer onvoldoende elektrolyten worden ingenomen is er meer kans op hypokaliëmie.

Hypotensie die tijdens anesthesie (gedurende operatie) optreedt als gevolg van geblokkeerde angiotensine II-werking, kan worden gecorrigeerd door volumevergroting.

Voorzichtig zijn bij maligne aandoeningen of hyperparathyroïdie, aangezien thiazide-diuretica hypercalciëmie kunnen veroorzaken.

Er is geen ervaring bij een verminderde leverfunctie. Voorzichtig bij (licht-matig) verminderde leverfunctie, omdat verschuivingen in vloeistof- en elektrolytenevenwicht coma hepaticum kunnen veroorzaken.

Voorzichtig bij jicht in de voorgeschiedenis, omdat hydrochloorthiazide de serumspiegel van urinezuur kan verhogen.

Bij het optreden van symptomen van fotosensibilisatie de behandeling staken. Bij langdurig gebruik van hydrochloorthiazide neemt het risico op niet-melanome huidkanker (basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom) toe; de oorzaak hiervoor is waarschijnlijk fotosensibilisatie (grotere gevoeligheid voor UV-straling). Adviseer de patiënt overmatige blootstelling aan zonlicht en UV-straling te vermijden en adequate bescherming te gebruiken tegen de zon. Adviseer tevens contact op te nemen bij nieuwe laesies of veranderingen in laesies met verdachte kenmerken. Heroverweeg het gebruik van hydrochloorthiazide bij patiënten die al eerder huidkanker hebben gehad; dit geldt mogelijk ook voor andere thiazide-diuretica.

Zeer zeldzame ernstige gevallen van acute longtoxiciteit zoals 'Acute Respiratory Distress Syndrome' (ARDS) zijn gemeld na gebruik van hydrochloorthiazide. Longoedeem treedt doorgaans binnen minuten tot uren na inname van hydrochloorthiazide op. Pulmonale symptomen zoals dyspneu en verslechtering van de longfunctie, en ook koorts en hypotensie kunnen voortekenen zijn van ARDS. Bij optreden van deze symptomen de toediening staken en een passende behandeling geven. Hydrochloorthiazide niet geven bij eerder opgetreden ARDS na inname van hydrochloorthiazide.

Bij acute oogpijn of daling van de gezichtsscherpte (binnen enkele uren tot weken na start van de behandeling) de behandeling onmiddellijk staken. Choroïdale effusie met visusstoornissen, acute myopie en gesloten-kamerhoekglaucoom zijn gemeld bij gebruik van hydrochloorthiazide. Indien de oogdruk verhoogd is, deze proberen te verminderen vanwege de kans op acuut gesloten-kamerhoekglaucoom. Een van de risicofactoren voor het ontwikkelen van acuut gesloten-kamerhoekglaucoom kan zijn een voorgeschiedenis van een sulfonamide- of penicilline-allergie.

Onderzoeksgegevens: Candesartan/hydrochloorthiazide is niet onderzocht bij kinderen (< 18 j.).

Candesartan/hydrochloorthiazide niet toepassen bij primair hyperaldosteronisme.

ACE-remmers en ARB's zijn minder effectief tegen hypertensie bij mensen met een donkere huidskleur dan bij een lichte huidskleur.

Overdosering

Zie voor symptomen en behandeling het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Eigenschappen

Combinatie van een angiotensinereceptorblokker (ARB) en een thiazide-diureticum. Werking: binnen 4 weken. Werkingsduur: ca. 24 uur.

Kinetische gegevens

• candesartan#eigenschappen
• hydrochloorthiazide#eigenschappen

Groepsinformatie

candesartan/hydrochloorthiazide hoort bij de groep ARB's met diureticum.

• eprosartan/hydrochloorthiazide (C09DA02) Vergelijk
• irbesartan/hydrochloorthiazide (C09DA04) Vergelijk
• losartan/hydrochloorthiazide (C09DA01) Vergelijk
• olmesartan/hydrochloorthiazide (C09DA08) Vergelijk
• telmisartan/hydrochloorthiazide (C09DA07) Vergelijk
• valsartan/hydrochloorthiazide (C09DA03) Vergelijk

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

• ARB's met diureticum

Indicaties

• hypertensie, essentiële of primaire

Externe links

• Officiële productinformatie CBG/EMA
• Medicijnkosten.nl
• GIPdatabank