Samenstelling
Alleen de belangrijkste hulpstoffen worden genoemd. Raadpleeg altijd de productinformatie van CBG/EMA voor een compleet overzicht van hulpstoffen.
Cefuroxim (als Na-zout) Diverse fabrikanten
- Toedieningsvorm
- Poeder voor injectievloeistof
- Sterkte
- 750 mg, 1500 mg
Bevat tevens: natrium, ca. 41 mg per 750 mg cefuroxim.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Alleen de belangrijkste hulpstoffen worden genoemd. Raadpleeg altijd de productinformatie van CBG/EMA voor een compleet overzicht van hulpstoffen.
Ceftibuten Diverse fabrikanten
- Toedieningsvorm
- Capsule
- Sterkte
- 400 mg
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
De cefalosporinen dienen in het algemeen als 'reserve'-antimicrobiële middelen te worden beschouwd. De Commissie adviseert de toepassing van parenterale cefalosporinen te reserveren voor de kliniek.
In het algemeen komt cefuroxim pas voor behandeling van infecties in aanmerking op basis van onderzoek naar de aard en de gevoeligheid van de verwekker; dit onderzoek is noodzakelijk bij onvoldoende effect van de middelen die geadviseerd worden voor de initiële empirische behandeling. Bij sommige indicaties kan cefuroxim wel een voorkeursmiddel zijn (zie hieronder).
Bij een bacteriële community-acquired pneumonie (CAP) is behandeling met antibiotica altijd aangewezen. De verwekker van een pneumonie is bepalend voor de keuze van het antibioticum, maar bij een onbekende verwekker is de ernst van de pneumonie bepalend voor de keuze van het antibioticum. Bij behandeling van een milde pneumonie (C(U)RB-65 score: 0–1, PSI klasse I-II) heeft orale toediening van amoxicilline de voorkeur. Bij een matig-ernstige pneumonie (CURB-65 score: 2, PSI klasse III–IV) is intraveneuze toediening van benzylpenicilline of amoxicilline aangewezen. Bij een ernstige pneumonie (CURB-65 score > 2, PSI klasse V) die op een normale afdeling wordt behandeld is monotherapie met een i.v. cefalosporine (zoals cefuroxim) aangewezen. Bij een ernstige pneumonie (CURB-65 score > 2, PSI klasse V) die op een intensivecare-afdeling wordt behandeld is monotherapie met i.v. moxifloxacine dan wel i.v. combinatietherapie van antibiotica aangewezen (ciprofloxacine met ofwel cefuroxim of cefotaxim of ceftriaxon). Bij een nosocomiale pneumonie wordt de keuze voor een specifiek antibioticum bepaald door de lokale situatie met betrekking tot de aard en de resistentie van de ziekenhuisflora.
De farmacotherapie van acute urineweginfecties is gebaseerd op: de ernst van de aandoening (wel of geen weefselinvasie), lokale resistentiepatronen en specifieke patiëntkenmerken (leeftijd, geslacht, risicokenmerken). Een cystitis bij gezonde niet-zwangere vrouwen gaat mogelijk vanzelf over; voer daarom een afwachtend beleid. Ga echter bij risicogroepen, waaronder kinderen, direct over tot medicamenteuze therapie om complicaties te voorkomen. De belangrijkste middelen zijn: nitrofurantoïne (1e keus), oraal fosfomycine (2e keus), trimethoprim (3e keus) en bij zwangeren ook amoxicilline/clavulaanzuur (dan 2e keus). Gebruik in geval van weefselinvasie antibacteriële middelen met voldoende weefselpenetratie. Start eventueel, in afwachting van een antibiogram, de behandeling met middelen zoals ciprofloxacine (1e keus), amoxicilline/clavulaanzuur (2e keus) of cotrimoxazol (3e keus) en intramuraal met aminoglycosiden en tweede of derde generatie cefalosporinen (zoals cefuroxim).
Kijk in bacteriële huidinfecties voor informatie over de empirische behandeling ervan.
Advies
Ceftibuten komt pas in aanmerking voor de behandeling van infecties op basis van onderzoek naar de aard en de gevoeligheid van de verwekker; dit onderzoek is noodzakelijk bij onvoldoende effect van de middelen die geadviseerd worden voor de initiële empirische behandeling. Zie voor de standaardbehandeling: acute faryngotonsillitis, acute rinosinusitis, otitis media acuta of urineweginfecties.
Indicaties
Behandeling van infecties door voor cefuroxim gevoelige micro-organismen:
- van de luchtwegen (buiten het ziekenhuis verkregen pneumonie (CAP), acute exacerbaties van chronische bronchitis);
- van huid en weke delen (cellulitis, erysipelas);
- gecompliceerde urineweginfecties (incl. pyelonefritis).
Profylaxe van postoperatieve infecties:
- bij ingrepen aan het maag-darmstelsel, orthopedische, cardiovasculaire en gynaecologische ingrepen (incl. sectio caesarea).
Gerelateerde informatie
Indicaties
Licht tot matig-ernstige infecties veroorzaakt door stammen van micro-organismen die gevoelig zijn voor ceftibuten:
- Infecties van de bovenste luchtwegen:
bij volwassenen:
- faryngitis;
- tonsillitis;
- acute sinusitis.
bij kinderen:
- otitis media.
- Infecties van de lagere urinewegen:
bij vrouwen en kinderen:
- gecompliceerde infecties;
- ongecompliceerde infecties.
Gerelateerde informatie
Dosering
Pneumonie (CAP), acute exacerbatie van chronische bronchitis, infectie van huid en weke delen, intra-abdominale infectie:
Volwassenen en kinderen ≥ 40 kg:
I.m. of i.v.: 750 mg 3×/dag; bij ernstige infecties i.v. 750 mg 4×/dag.
Volgens de SWAB richtlijn CAP (pdf 1 MB, 2016): bij een matig-ernstige (volgens CURB-65 of PSI): i.v. 750 mg 3×/dag. Bij een ernstige pneumonie i.v. 1500 mg 3×/dag; bij behandeling op de intensivecare-afdeling in combinatie met ciprofloxacine (i.v. 400 mg elke 12 uur). Behandelduur: matig-ernstige pneumonie 5 dagen, de behandelduur voor een ernstige pneumonie is niet benoemd.
Kinderen < 40 kg lichaamsgewicht:
I.v. 30–100 mg/kg lichaamsgewicht per dag, bij kinderen ouder dan 3 weken verdeeld over 3–4 doses en bij kinderen tot 3 weken verdeeld over 2–3 doses.
Gecompliceerde urineweginfecties, inclusief pyelonefritis:
Volwassenen en kinderen ≥ 40 kg:
I.m. of i.v.: 1,5 g 3×/dag.
Kinderen < 40 kg lichaamsgewicht:
I.v. 30–100 mg/kg lichaamsgewicht per dag, bij kinderen ouder dan 3 weken verdeeld over 3–4 doses en bij kinderen tot 3 weken verdeeld over 2–3 doses.
Profylaxe van postoperatieve infecties:
Volwassenen:
Bij maag-darmoperaties, gynaecologische, obstetrische en orthopedische operaties: i.v. 1,5 g bij inductie van de anesthesie, daarna zonodig i.m. (of i.v.) 750 mg na 8 uur en 16 uur; bij cardiovasculaire en oesofageale operaties: i.v. 1,5 g bij de inductie van de anesthesie, gevolgd door i.m. (of i.v.) 750 mg na 8, 16 én 24 uur.
Verminderde nierfunctie: Volgens de fabrikant, volwassenen: creatinineklaring: 10–20 ml/min: 750 mg 2×/dag; < 10 ml: 750 mg 1×/dag. Hemodialyse: na afloop van elke dialyse i.v. (of i.m.) 750 mg. Peritoneale dialyse: cefuroxim parenteraal toedienen óf toevoegen aan de peritoneale dialysevloeistof (meestal 250 mg voor elke 2 liter). Continue arterioveneuze hemodialyse of hoge-flux hemofiltratie: i.v. (of i.m.) 750 mg 2×/dag. Lage-flux hemofiltratie: volg de aanbevolen dosering bij verminderde nierfunctie. Let op dat deze informatie kan afwijken van de doseringen van SWABID cefuroxim.
Verminderde leverfunctie: gezien de voornamelijk renale uitscheiding heeft een verminderde leverfunctie naar verwachting geen effect op de farmacokinetiek.
Toedieningsinformatie: de injectie diep intramusculair toedienen (maximaal 750 mg per plaats), als i.v. injectie over 3–5 minuten of als i.v. infusie gedurende 30–60 minuten.
Dosering
Let op: sommige aanbevolen doseringen kunnen niet met de in Nederland beschikbare toedieningsvorm en sterkte worden opgevolgd.
Lichte tot matig-ernstige infecties van bovenste luchtwegen óf lagere urinewegen:
Volwassenen (incl. ouderen) en kinderen > 45 kg:
400 mg 1×/dag. De behandelduur bedraagt volgens de officiële productinformatie in het algemeen 10–14 dagen; bij tonsillitis en faryngitis 10 dagen behandelen.
Verminderde nierfunctie: volwassenen: bij een creatinineklaring ≥ 50 ml/min is geen dosisaanpassing nodig; creatinineklaring 30–49 ml/min: 400 mg 1× per 2 dagen; 5–29 ml/min: 400 mg 1× per 4 dagen. Bij patiënten die twee- à driemaal per week hemodialyse ondergaan: één enkele dosis van 400 mg na elke hemodialysebehandeling. Voor kinderen met een nierfunctiestoornis zie de pagina ceftibuten op het Kinderformularium van het NKFK.
Leverfunctiestoornis: geen dosisaanpassing nodig.
Kinderen tot 45 kg én 3 maanden of ouder:
9 mg/kg lichaamsgewicht 1×/dag, max. 400 mg/dag.
Verminderde nierfunctie: zie de pagina ceftibuten op het Kinderformularium van het NKFK.
Toedieningsinformatie: de capsules kunnen zowel vóór als tijdens de maaltijd met wat water worden ingenomen.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): tijdelijke stijging van leverenzymwaarden (ASAT, ALAT), neutropenie, eosinofilie, verlaagde hemoglobineconcentratie. Reactie op de injectie/infusieplaats (bv. pijn, tromboflebitis).
Soms (0,1-1%): maag-darmklachten. Jeuk, huiduitslag, urticaria. Leukopenie, tijdelijke stijging van bilirubine.
Verder zijn gemeld: anafylactische reactie, angio-oedeem. Interstitiële nefritis. Geneesmiddelenkoorts. Candida-infectie, pseudomembraneuze colitis. Cutane vasculitis, erythema multiforme, Stevens-Johnsonsyndroom, toxische epidermale necrolyse. Trombocytopenie, hemolytische anemie, stijging waarden van serumcreatinine en bloedureum.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): hoofdpijn. Misselijkheid, diarree. Verminderde eetlust.
Soms (0,1-1%): duizeligheid. Neusverstopping, dyspneu. Candidiasis (oraal, vaginaal). Droge mond, dyspepsie, gastritis, braken, buikpijn, flatulentie, obstipatie, fecale incontinentie. Luierdermatitis bij kinderen. Dysurie, hematurie bij kinderen. Eosinofilie, daling hemoglobinewaarde, stijging ALAT- en ASAT-waarde, verlenging protrombinetijd en toename INR.
Zelden (0,01-0,1%): convulsies. Hemorragie. Pseudomembraneuze colitis (Clostridioides difficile). Hemolytische anemie, aplastische anemie, leukopenie, neutropenie, agranulocytose, pancytopenie, trombocytose. Stijging LDH-waarde.
Zeer zelden (< 0,01%): vermoeidheid. Vertigo, paresthesie, hyperkinesie. Bij kinderen: prikkelbaarheid, agitatie, slaperigheid, slapeloosheid, koude rillingen.
Verder zijn gemeld: overgevoeligheidsreacties waaronder angio-oedeem, anafylactische reactie. Bronchospasme. Overige superinfecties. Lever- en galwegaandoening, geelzucht. Melena. Afasie. Psychotische stoornis. Huiduitslag, jeuk, urticaria, fotosensibilisatie, erythema multiforme, Stevens-Johnsonsyndroom (SJS), toxische epidermale necrolyse (TEN). Stijging bilirubinewaarde.
Bij gebruik van andere cefalosporinen zijn nog o.a. gemeld: verminderde nierfunctie, toxische nefropathie, glucosurie en ketonurie.
Interacties
De werking van cefuroxim wordt geantagoneerd door bacteriostatische antibiotica (een voorbeeld zijn de tetracyclinen); het belang hiervan is alleen aannemelijk gemaakt bij levensbedreigende infecties zoals sepsis, meningitis, endocarditis en daarnaast bij patiënten met ernstige neutropenie.
Niet vermengen (bij de toediening) met andere antibacteriële middelen. Bij mengen met aminoglycosiden kan aanzienlijke wederzijdse inactivatie optreden; bij gecombineerd gebruik met aminoglycosiden de middelen op verschillende plaatsen toedienen.
Gelijktijdig gebruik van andere nefrotoxische stoffen zoals aminoglycosiden, furosemide en amfotericine B verhoogt de kans op nefrotoxiciteit; aanbevolen wordt de nierfunctie te controleren, vooral bij ouderen en bij een pre-existente verminderde nierfunctie.
Interacties
De werking van ceftibuten wordt geantagoneerd door bacteriostatische antibiotica; het klinische belang daarvan is alleen aannemelijk gemaakt bij ernstige infecties zoals meningitis, endocarditis, sepsis en daarnaast bij patiënten met ernstige neutropenie.
Cefalosporinen kunnen de protrombinetijd verlengen, voornamelijk in combinatie met vitamine K-antagonisten.
Zwangerschap
Cefuroxim passeert de placenta in therapeutische concentraties in navelstrengbloed en amnionvocht.
Teratogenese: Zowel bij de mens als bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Advies: Kan (voor zover bekend zonder gevaar) volgens voorschrift worden gebruikt.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens onvoldoende gegevens over de toepassing van ceftibuten. Met de groep cefalosporinen wordt in de meeste studies geen toegenomen kans op aangeboren afwijkingen in het algemeen gezien, een kleine kans op specifieke aangeboren afwijkingen is vooralsnog niet uitgesloten. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid door ceftibuten.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja, in kleine hoeveelheden.
Farmacologisch effect: Diarree en lokale schimmelinfectie na orale inname van de borstvoeding kan niet worden uitgesloten.
Advies: Kan (voor zover bekend zonder gevaar) volgens voorschrift worden gebruikt.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja, in geringe hoeveelheden. De meeste cefalosporinen hebben een relatieve kinddosis tot ca. 1%.
Farmacologisch effect: Nadelige effecten worden niet verwacht. Diarree en lokale schimmelinfectie na orale inname van de borstvoeding kan echter niet geheel worden uitgesloten.
Advies: Kan worden gebruikt.
Contra-indicaties
- bekende overgevoeligheid voor cefalosporinen.
Opmerking: volgens de fabrikant is de toepassing bij een geschiedenis van ernstige overgevoeligheid voor andere β-lactamantibiotica (bv. penicillinen, carbapenems) gecontra-indiceerd. Volgens recente literatuur lijkt er echter (net als bij derde en vierde generatie cefalosporinen) géén kruisovergevoeligheid tussen cefuroxim en andere β-lactamantibiotica te zijn en is dit (mede) toe te schrijven aan het feit dat het cefuroxim-molecuul andere zijketens bevat (dan penicillinen; met name op de R1-positie).
Contra-indicaties
- bekende overgevoeligheid voor cefalosporinen.
Waarschuwingen en voorzorgen
Kruisovergevoeligheid en kruisresistentie tussen cefalosporinen onderling en penicillinen komt voor. Wees hierop bedacht bij een al dan niet ernstige overgevoeligheid voor penicillinen of carbapenems. Volgens recente literatuur lijkt er overigens geen sprake van kruisovergevoeligheid tussen cefuroxim en penicillinen.
Bij ernstige overgevoeligheidsreacties de toediening onmiddellijk staken.
Bij langdurig gebruik bloedbeeld, lever- en nierfuncties controleren.
Bij ernstige, aanhoudende diarree de diagnose pseudomembraneuze colitis overwegen; bij een vermoeden hiervan de behandeling staken.
Na intracamerale toepassing (waarvoor de injecties niet geformuleerd zijn) zijn (ernstige) oculaire bijwerkingen gemeld, zoals macula-oedeem, retina-oedeem, loslating van de retina, afgenomen gezichtsvermogen, cornea opaciteit en cornea-oedeem.
Door gebruik van cefalosporinen kan de Coombs-test fout-positief worden. Bij glucosebepalingen in de urine met koperbevattende reagentia (Benedict-suikerreactie of Fehling-reagens e.d.) treedt een lichte storing op wat echter niet leidt tot fout-positieve reacties; ook de glucose-oxidase methode of de hexokinasemethode kan worden gebruikt.
Waarschuwingen en voorzorgen
Kruisovergevoeligheid én kruisresistentie: wees voorzichtig bij een overgevoeligheid voor penicillinen. Kruisovergevoeligheid én kruisresistentie tussen cefalosporinen onderling en met penicillinen komt voor. Bij overgevoeligheidsreacties de toediening staken.
Maag-darmkanaal: wees voorzichtig bij een voorgeschiedenis van gecompliceerde maag-darmstoornissen (m.n. chronische colitis). Bij optreden van ernstige aanhoudende diarree de diagnose pseudomembraneuze colitis overwegen; indien dit wordt gediagnosticeerd de behandeling met ceftibuten onmiddellijk staken. Pseudomembraneuze colitis kan ook nog tot ca. 2 maanden na de behandeling optreden.
Door gebruik van cefalosporinen kan de directe Coombs-test fout-positief worden.
Onderzoeksgegevens en ervaring: De veiligheid en werkzaamheid bij kinderen jonger dan 3 maanden is niet vastgesteld.
Overdosering
Symptomen
neurologische verschijnselen zoals encefalopathie, convulsies, coma.
Therapie
hemodialyse of peritoneale dialyse.
Voor meer informatie over een vergiftiging met cefuroxim neem contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Overdosering
Symptomen
bij gezonde vrijwilligers en doses tot 2 g in één keer zijn geen ernstige bijwerkingen waargenomen en lagen laboratoriumwaarden binnen de normale grenzen. Eén casus leidde niet tot toxische effecten. Bij kinderen zijn bij supratherapeutische doseringen maag-darmklachten en prikkelbaarheid gezien. Bij overdosering met andere cefalosporinen zijn neurologische verschijnselen als encefalopathie, convulsies en coma waargenomen.
Voor meer informatie over symptomen en de behandeling van een vergiftiging met ceftibuten neem contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Bactericide antibioticum uit de groep van cefalosporinen (tweede generatie). Cefuroxim bindt zich aan penicilline-bindende eiwitten in de celwand van bacteriën, waardoor de synthese van peptidoglycaan wordt geremd. Dit resulteert in celdood.
Doorgaans gevoelig zijn: Staphylococcus aureus (meticilline-gevoelig; 'MSSA'), Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis en Raoultella spp.
Een verworven resistentie kan een probleem zijn bij: Streptococcus pneumoniae, Streptococcus mitis (viridans groep), Citrobacter spp. (behalve Citrobacter freundii), Enterobacter spp. (behalve Enterobacter cloacae), Klebsiella aerogenes, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae, Proteus spp. waaronder P. mirabilis (behalve P. penneri en P. vulgaris; deze zijn inherent resistent), Salmonella spp., Peptostreptococcus spp., Cutibacterium (voorheen Propionibacterium) spp., Fusobacterium spp. en Bacteroides spp. (Bacteroides fragilis is inherent resistent).
Inherent resistent zijn: Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Staphylococcus aureus (meticilline-resistent; 'MRSA'), Acinetobacter spp., Burkholderia cepacia, Campylobacter spp., Citrobacter freundii, Enterobacter cloacae, Klebsiella aerogenes, Morganella morganii, Proteus penneri, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Stenotrophomonas maltophilia, Clostridioides difficile, Bacteroides fragilis, Chlamydia spp., Mycoplasma spp. en Legionella spp.
Cefuroxim kan gehydrolyseerd worden door sommige breedspectrum β-lactamasen (ESBL's). Bij gelijktijdig gebruik van aminoglycosiden kan synergie optreden.
Kinetische gegevens
| T max | i.m. na 30–60 min. |
| V d | 9,3–15,8 l/1,73 m². |
| Overig | voldoende spiegels worden bereikt in amandelen, sinusweefsel, bronchusslijmvliezen, sputum, pleuravocht, synoviaal vocht, botweefsel, interstitieel vocht, gal en oogkamervocht. Passeert de bloed-hersenbarrière bij ontstoken meninges. |
| Metabolisering | niet. |
| Eliminatie | 95% met de urine onveranderd (glomerulaire filtratie en tubulaire secretie), 5% via de gal. |
| T 1/2el | ca. 70 min bij normale nierfunctie; bij pasgeborenen tot 3 weken aanzienlijk verlengd. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
Bactericide semisynthetisch antibioticum uit de groep van cefalosporinen (van de 3e generatie). Ceftibuten bindt zich aan penicilline-bindende eiwitten (PBP) in de celwand van bacteriën, waardoor de synthese van peptidoglycaan wordt geremd. Dit resulteert in celdood.
Ceftibuten is stabiel tegen door plasmiden gemedieerde penicillinasen en cefalosporinasen. Het is echter niet stabiel tegenover sommige chromosomale cefalosporinasen zoals die voorkomen bij sommige micro-organismen zoals Citrobacter, Enterobacter en Bacteroïdes. Het dient niet gebruikt te worden bij stammen die resistent zijn tegen β-lactamantibiotica door algemene mechanismen zoals wijzigingen in permeabiliteit of in de PBP zoals bij penicilline-resistente S. pneumoniae.
Doorgaans gevoelig zijn: streptokokken uit de groepen C en G (benzylpenicilline-gevoelige stammen), Streptococcus pyogenes (benzylpenicilline-gevoelige stammen), Enterobacter spp. (waaronder E. cloacae en E. aerogenes), Escherichia coli, Haemophilus influenzae (zowel β-lactamase positieve als negatieve stammen), Haemophilus parainfluenzae (zowel β-lactamase positief als negatief), Klebsiella pneumoniae en Proteus mirabilis.
Een verworven resistentie kan een probleem zijn bij: Citrobacter spp. en Moraxella catarrhalis.
Ceftibuten vertoont weinig activiteit tegen de meeste anaerobe bacteriën inclusief Bacteroides spp.
Inherent resistent zijn: Staphylococcus spp., Enterococcus spp., Acinetobacter spp., Listeria spp., Flavobacterium en Pseudomonas spp.
Kinetische gegevens
| Resorptie | 60–90%; inname bij een calorie- en vetrijke maaltijd vertraagt de absorptie. |
| T max | 2–3 uur. |
| Overig | ceftibuten dringt gemakkelijk door in lichaamsvochten en weefsels. Het dringt echter nauwelijks door in prostaatvocht. Er zijn geen gegevens over concentraties in pleuravocht, ascites, liquor en nierweefsel. |
| Metabolisering | niet. |
| Eliminatie | 60–70% onveranderd met de urine als cis- en trans-ceftibuten. Hemodialyse kan significante hoeveelheden ceftibuten uit de circulatie verwijderen (een dialysesessie van 4 uur verwijdert ca. 65% van ceftibuten uit het plasma), het effect van peritoneale dialyse is niet vastgesteld. |
| T 1/2el | 2–4 uur, hoger bij toenemende nierinsufficiëntie; 7–8× langer bij een creatinineklaring < 5 ml/min. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
cefuroxim (systemisch) hoort bij de groep cefalosporinen.
- cefaclor (J01DC04) Vergelijk
- cefalexine (J01DB01) Vergelijk
- cefazoline (J01DB04) Vergelijk
- cefepim (J01DE01) Vergelijk
- cefotaxim (J01DD01) Vergelijk
- ceftarolinefosamil (J01DI02) Vergelijk
- ceftazidim (J01DD02) Vergelijk
- ceftazidim/avibactam (J01DD52) Vergelijk
- ceftibuten (J01DD14) Vergelijk
- ceftolozaan/tazobactam (J01DI54) Vergelijk
- ceftriaxon (J01DD04) Vergelijk
- cefuroximaxetil (J01DC02) Vergelijk
Groepsinformatie
ceftibuten hoort bij de groep cefalosporinen.
- cefaclor (J01DC04) Vergelijk
- cefalexine (J01DB01) Vergelijk
- cefazoline (J01DB04) Vergelijk
- cefepim (J01DE01) Vergelijk
- cefotaxim (J01DD01) Vergelijk
- ceftarolinefosamil (J01DI02) Vergelijk
- ceftazidim (J01DD02) Vergelijk
- ceftazidim/avibactam (J01DD52) Vergelijk
- ceftolozaan/tazobactam (J01DI54) Vergelijk
- ceftriaxon (J01DD04) Vergelijk
- cefuroxim (systemisch) (J01DC02) Vergelijk
- cefuroximaxetil (J01DC02) Vergelijk
Kosten
Kosten
Zie ook
Geneesmiddelgroep
Indicaties
- bacteriële huidinfecties
- community-acquired pneumonie (CAP)
- cystitis bij risicogroepen ouder dan 12 jaar
- urineweginfectie bij kinderen jonger dan 12 jaar
- urineweginfectie met weefselinvasie (pyelonefritis, acute prostatitis)
Externe links
Zie ook
Geneesmiddelgroep
Indicaties
- acute faryngotonsillitis
- acute rinosinusitis
- cystitis bij risicogroepen ouder dan 12 jaar
- ongecompliceerde urineweginfectie
- otitis media acuta
- urineweginfectie bij kinderen jonger dan 12 jaar