Samenstelling
Surgam Sanofi SA
- Toedieningsvorm
- Tablet
- Sterkte
- 300 mg
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Fenylbutazon Capsules FNA Formularium der Nederlandse Apothekers
- Toedieningsvorm
- Capsule
- Sterkte
- 100 mg
(Capsulae Phenylbutazoni FNA)
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Tantum (hydrochloride) XGVSOTC Omega Pharma Nederland
- Toedieningsvorm
- Crème
- Sterkte
- 30 mg/g
- Verpakkingsvorm
- 30 g, 60 g
Conserveermiddelen: fenoxyethanol en sorbinezuur. Bevat tevens: propyleenglycol.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
| OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
| Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
De behandeling van artrose bestaat vooral uit niet-medicamenteuze adviezen. Oefentherapie en gewichtsverlies bij overgewicht zijn de belangrijkste adviezen. Geef in perioden met ernstige pijn pijnstilling in opeenvolgende stappen. Begin bij acute en chronische (gewrichts)pijn met paracetamol en/of een lokaal NSAID (minder bijwerkingen dan orale NSAID’s). Geef bij onvoldoende effect een systemisch NSAID, bij voorkeur een klassiek NSAID (naproxen, ibuprofen, diclofenac) in combinatie met paracetamol en bij risicogroepen een maagbeschermer. Door de combinatie met paracetamol volstaat een lagere dosering NSAID met bijgevolg minder risico op bijwerkingen. Intra-articulaire injecties met corticosteroïden en/of hyaluronzuur kunnen bij verergering van klachten worden overwogen, hoewel klinisch relevante effectiviteit en het effect op lange termijn onvoldoende is aangetoond.
Advies
Volg bij pijnbehandeling een stapsgewijze aanpak en ga bij onvoldoende pijnstilling, contra-indicaties of een specifieke indicatie over naar de volgende stap.
Begin met paracetamol. De volgende stap is een NSAID (diclofenac, ibuprofen of naproxen) eventueel in combinatie met paracetamol. De daaropvolgende stap is tramadol, bij voorkeur in combinatie met paracetamol of een NSAID. De volgende stap is een sterkwerkend opioïd, oraal (morfine) of transdermaal fentanylpleister), bij voorkeur in combinatie met paracetamol of een NSAID. De laatste medicamenteuze stap is subcutane of intraveneuze toediening van een sterkwerkend opioïd (morfine).
Bij pijn met een oncologische oorzaak wordt meestal gelijk met sterkwerkende opioïden gestart, bij voorkeur gecombineerd met paracetamol en/of een NSAID. Zorg bij doorbraakpijn dat, naast een effectieve onderhoudsbehandeling, ook snelwerkende pijnstilling als rescue-medicatie beschikbaar is (wees bedacht op het sterk verslavende effect). Neem eventueel contact op met het palliatieteam.
Advies
De effectiviteit van benzydaminecrème 3% bij oedemateuze zwelling is gering. De Commissie adviseert benzydamine niet voor te schrijven.
Indicaties
- Pijn en ontsteking bij reumatoïde artritis, bij artrose en andere chronische inflammatoire gewrichtsaandoeningen.
Gerelateerde informatie
Indicaties
- Uitsluitend sero-negatieve spondyloartropathieën, zoals spondylitis ankylopoetica (morbus Bechterew) en reactieve artritis, indien deze niet of onvoldoende reageren op andere niet-steroïde anti-inflammatoire middelen.
Gerelateerde informatie
Indicaties
- Oedemateuze zwellingen van traumatische genese (bv. verstuikingen, verrekkingen, kneuzingen), en bij de ten gevolge daarvan optredende pijn.
Dosering
Ter beperking van bijwerkingen, zo kortdurend en zo laag als mogelijk doseren.
Reumatoïde artritis en artrose:
300 mg 2×/dag, innemen tijdens of na de maaltijden.
Bij ernstige nierfunctiestoornissen (creatinineklaring < 30 ml/min) kan verlaging van de dosering of verlenging van het toedieningsinterval noodzakelijk zijn.
Tabletten innemen met een ruime hoeveelheid water, eventueel uiteen laten vallen in een glas water en opdrinken.
Dosering
Spondyloartropathie:
Begindosering 200 mg 2×/dag gedurende 2 dagen.
Onderhoudsdosering meestal 100 mg per dag òf 200 mg iedere 2 dagen, 's morgens bij het opstaan.
De capsules in hun geheel innemen tijdens of na de maaltijd met een ruime hoeveelheid water.
Dosering
Oedemateuze zwellingen:
De crème 1–4×/dag op het gezwollen, pijnlijke huiddeel aanbrengen en zacht inmasseren. Indien na 14 dagen de klachten niet zijn verdwenen, de behandeling opnieuw evalueren.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): Maag-darmstoornissen zoals dyspepsie, buikpijn, flatulentie, misselijkheid, braken, diarree en/of obstipatie, gastritis.
Vaak (1–10%): vooral bij ouderen (mogelijk fatale) maag-darmbloedingen of darmperforatie, ulcus pepticum. Sufheid, hoofdpijn, duizeligheid. Jeuk, huiduitslag of fotosensibilisatie. Astma-aanval
Soms (0,1–1%): vermoeidheid, tinnitus, melena, exacerbatie van colitis ulcerosa en M Crohn, droge, gesprongen huid en pollakisurie. Bij ouderen bovendien: verwardheid, hallucinaties en delirium.
Zelden (0,01–0,1%): anemie (veroorzaakt door (gastro-intestinale) bloedingen), interstitiële nefritis, acute nierinsufficiëntie.
Zeer zelden (< 0,01%): urticaria, purpura, erythema multiforme, ernstige huidreacties waaronder Stevens-Johnsonsyndroom (SJS) en toxische epidermale necrolyse (TEN), meestal optredend in de eerste maand van de behandeling.
Verder zijn gemeld: vertigo, hypertensie, hartfalen, haematemesis, stomatitis ulcerosa, gastritis, koorts, angio–oedeem, bronchospasme, overgevoeligheidsreacties (incl. anafylactische shock), leukocytose, eosinofilie en/of beïnvloeding van de plaatjesaggregatie, trombocytopenie, verlengde bloedingstijd. Urinewegsymptomen: pijn ter hoogte van de blaas, dysurie, hematurie en cystitis, (vooral bij langdurig gebruik), water– en zoutretentie. Hepatitis, verhoging serumtransaminasen en andere afwijkende leverfunctiewaarden.
Bijwerkingen
Ernstige beenmergdepressie met acuut of geleidelijk ontstaan van agranulocytose, aplastische anemie (met hoge sterftekans), leukopenie, pancytopenie en trombocytopenie. Maag-darmstoornissen zoals misselijkheid, braken, zuurbranden, epigastrische pijn en diarree. Maag- en darmulcera, reactivatie van oude ulcera, soms leidend tot (mogelijk fatale) bloeding en perforatie. Water- en zoutretentie met oedeem, hypertensie, hartfalen; hypothyroïdie en struma als gevolg van gestoorde opname van jodium; hepatitis, acute nierinsufficiëntie. Verergering van astma en verhoging van de aanvalfrequentie. Hoofdpijn, duizeligheid, exantheem.
Zelden: Stevens-Johnsonsyndroom en Lyellsyndroom; positief LE-fenomeen met koorts; pancreatitis; parotitis en/of ontsteking van de submaxillaire speekselklieren; ulcererende stomatitis; serumziekte; conjunctivitis, toxische amblyopie, retinabloedingen en ernstige oogbeschadiging.
Bijwerkingen
Overgevoeligheidsreacties in de vorm van huiduitslag, erytheem of fotosensibilisatie.
Interacties
Bij gelijktijdig gebruik van orale anticoagulantia kan de protrombinetijd zijn verlengd.
Bij gelijktijdig gebruik met andere NSAID's, SSRI's en corticosteroïden neemt het risico op gastro-intestinale complicaties toe (m.n. ouderen zijn hiervoor gevoelig).
Gelijktijdig gebruik met hoge dosis methotrexaat wordt ontraden; de toxiciteit van methotrexaat kan toenemen (door verhoogde plasmaspiegel).
In combinatie met pentoxifylline neemt de kans op een bloeding toe.
Combinatie met tenofovir kan de kans op nierfalen vergroten.
Interacties
Fenylbutazon kan de werking van orale anticoagulantia en orale bloedglucoseverlagende middelen versterken.
De plasmaspiegel van methotrexaat en fenytoïne kan worden verhoogd.
De uitscheiding van lithium, penicillinen, cefalosporinen en sulfonamiden wordt vertraagd.
Gelijktijdig gebruik met andere NSAID's, SSRI's en corticosteroïden kan gastro-intestinale bijwerkingen en nefrotoxiciteit potentiëren (m.n. ouderen zijn hiervoor gevoelig).
Fenylbutazon kan de werking van antihypertensiva verminderen.
Zwangerschap
Teratogenese: Epidemiologisch onderzoek suggereert dat gebruik van NSAID's in de vroege fase van de zwangerschap kan leiden tot meer kans op miskramen, cardiale malformaties en gastroschisis. In dierproeven is een verhoogd pre- en post-implantatie verlies, embryo-foetale letaliteit en een verhoogde incidentie van malformaties gezien.
Farmacologisch effect: Bij gebruik tijdens het 3e trimester zijn farmacologische effecten zoals weeënremming en bij de foetus voortijdige sluiting van de ductus arteriosus Botalli, pulmonale hypertensie, bloedstollingsstoornis met als gevolg bloeding, nierfunctiestoornissen of nierinsufficiëntie met oligohydramnie mogelijk.
Advies: Tijdens het 1e en 2e semester niet gebruiken tenzij op strikte indicatie en dan in zo laag mogelijke dosering voor een zo kort mogelijke behandeling. Gebruik is gecontra-indiceerd tijdens het 3e trimester.
Vruchtbaarheid: Het gebruik van een NSAID kan de vruchtbaarheid nadelig beïnvloeden en wordt niet aanbevolen bij vrouwen die zwanger willen worden.
Zwangerschap
Fenylbutazon passeert de placenta.
Teratogenese: Bij de mens schadelijk gebleken.
Advies: Gebruik tijdens het 3e trimester is gecontra-indiceerd, vanwege de kans op verminderde weeënactiviteit, versterkt bloedverlies tijdens de bevalling, vroegtijdige sluiting van de ductus arteriosus en persisterende pulmonale hypertensie bij de neonaat. Ook is voor gebruik van NSAID's in de tweede helft van de zwangerschap een verminderde foetale urineproductie beschreven, met mogelijk oligohydramnion en irreversibele neonatale oligo- en anurie als gevolg. Tijdens het 1e en 2e trimester bestaat met andere NSAID's meer ervaring.
Zwangerschap
Teratogenese: Epidemiologisch onderzoek suggereert dat systemisch gebruik van NSAID's in de vroege fase van de zwangerschap kan leiden tot meer kans op een miskraam, cardiale malformatie en gastroschisis. In dierproeven is een groter pre- en post-implantatie verlies, embryo-foetale letaliteit en een toegenomen incidentie van malformaties gezien. Het risico bij topisch gebruik is onbekend.
Farmacologisch effect: Bij systemisch gebruik tijdens het 3e trimester zijn bij de moeder weeënremming en verlenging van de bloedingstijd mogelijk en bij de foetus voortijdige sluiting van de ductus arteriosus Botalli, pulmonale hypertensie, bloedstollingsstoornis met als gevolg bloeding, gestoorde nierfunctie of nierinsufficiëntie met oligohydramnie. Het risico bij topisch gebruik is onbekend.
Advies: kan vanwege de geringe systemische resorptie kortdurend worden gebruikt op kleine huidoppervlakken gedurende het 1e en 2e trimester. Bij langdurig gebruik of bij toepassing op grote huidoppervlakken kunnen de hierboven beschreven effecten niet worden uitgesloten. Gebruik tijdens het 3e trimester alleen op strikte indicatie.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja.
Advies: Gebruik ontraden.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: In geringe mate.
Advies: Gebruik ontraden wegens onvoldoende gegevens.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend. De hoeveelheden in de moedermelk zullen echter gezien de geringe systemische resorptie na topicale toediening klein zijn.
Advies: Kan kortdurend op kleine oppervlakken worden gebruikt. Langdurig gebruik of toepassing op grote huidoppervlakken ontraden. Niet op de borsten aanbrengen.
Contra-indicaties
- ulcus pepticum en maag-darmbloedingen, zowel actief als in de voorgeschiedenis. Gastro-intestinale bloeding of perforatie als gevolg van gebruik van NSAID's;
- optreden van astma-aanval, urticaria, angio-oedeem, neuspoliepen of rinitis na gebruik van acetylsalicylzuur of andere NSAID's;
- cerebrovasculaire bloedingen;
- ernstige lever- en nierfunctiestoornissen;
- ernstig hartfalen;
- acute blaasaandoeningen of herhaalde urinewegaandoeningen in de anamnese.
Contra-indicaties
- ulcus pepticum en maag-darmbloedingen, zowel actief als in de anamnese;
- gastro-intestinale bloeding of perforatie als gevolg van gebruik van NSAID's;
- overgevoeligheid voor pyrazolinonderivaten;
- optreden van astma-aanval, urticaria, angio-oedeem, neuspoliepen of rinitis na gebruik van acetylsalicylzuur of andere NSAID's;
- hernia diaphragmatica;
- reflux-oesofagitis;
- cerebrovasculaire bloedingen;
- hemorragische diathese of andere bloeddyscrasieën;
- ernstige lever- en nierfunctiestoornis;
- ernstige hypertensie, ook indien deze adequaat wordt behandeld;
- ernstig hartfalen;
- schildklieraandoening;
- syndroom van Sjögren;
- kinderen onder 14 jaar;
- patiënten ouder dan 60 jaar, indien instelling op fenylbutazon nog moet geschieden;
- lupus erythematodes disseminatus.
Zie ook de rubriek Zwangerschap.
Contra-indicaties
- geïrriteerde huid;
- open wonden.
Waarschuwingen en voorzorgen
Vooraf: voorzichtig bij meer kans op gastro-intestinale complicaties; beginnen met de laagst mogelijk dosering en een combinatie met beschermende middelen overwegen. Verder voorzichtig bij ouderen, astma, stollingsstoornissen, colitis ulcerosa, M Crohn, hartfalen, hypertensie, ischemische hartziekten, verminderde linkerventrikelfunctie of hypertensie, bij oedeem en andere condities die tot vochtretentie leiden en bij lever- en nierfunctiestoornissen. Alleen na zorgvuldige afweging gebruiken bij patiënten met significante risicofactoren voor cardiovasculaire voorvallen (o.a. hypertensie, diabetes mellitus, hyperlipidemie, roken). Sommige NSAID's (vooral bij langdurig gebruik en in hoge doses) zijn in verband gebracht met iets meer kans op arteriële trombose (bv. myocardinfarct of beroerte); er zijn onvoldoende gegevens over tiaprofeenzuur om dit risico uit te sluiten. Meer kans op atriumfibrilleren is gemeld.
Controleer: bij langere therapieduur is aan te raden regelmatige controle van bloedbeeld, lever- en nierfunctie uit te voeren. Urinevolume en nierfunctie controleren bij hypertensie in de anamnese, hartfalen, levercirrose, nefrotisch syndroom en bij gebruik van diuretica.
Staken: bij optreden van urinewegsymptomen de behandeling staken; bij voortzetten kunnen ernstige veranderingen aan de urinewegen optreden, die in sommige gevallen tot operatief ingrijpen hebben geleid. De behandeling staken bij gastro-intestinale ulceratie of bloedingen en bij de eerste tekenen van huiduitslag, mucosale laesies of andere tekenen van overgevoeligheid, aangezien ernstige en soms fatale huidreacties met NSAID's zijn gemeld.
De effectiviteit en veiligheid bij kinderen < 18 j. zijn niet vastgesteld.
Waarschuwingen en voorzorgen
Mag uitsluitend worden toegepast door gespecialiseerde artsen met ruime ervaring in de therapie van reumatische aandoeningen, onder regelmatige en zorgvuldige controle van het bloedbeeld; de eerste 2 maanden wekelijks, daarna maandelijks.
Aangeraden wordt fenylbutazon slechts te gebruiken in de acute beginfase van de te behandelen aandoeningen en zo spoedig mogelijk over te gaan op andere niet-steroïde anti-inflammatoire middelen.
Bij afwijkingen van het bloedbeeld, toename van gewicht, ontstaan van oedemen of gastro-intestinale ulceratie of bloedingen de toediening staken.
Patiënten moeten worden geïnstrueerd bij koorts, keelpijn, ulcera in de mond, maagklachten, melaena of andere bloedingen, schildklierzwelling, huidafwijkingen of ontstaan van oedemen onverwijld contact op te nemen met de arts. Bij de eerste tekenen van huiduitslag, mucosale laesies of andere tekenen van overgevoeligheid de behandeling staken, aangezien ernstige en soms fatale huidreacties met NSAID's zijn gemeld. Bij ontstaan van huidafwijkingen het bloedbeeld onmiddellijk controleren.
Voorzichtigheid is geboden bij een groter risico van gastro-intestinale complicaties (beginnen met de laagst mogelijk dosering en combinatie met beschermende middelen overwegen), bij ouderen, colitis ulcerosa, M Crohn, stollingsstoornissen, lever- of nierfunctiestoornissen, ischemische hartziekten, ongecontroleerde hypertensie, licht tot matig hartfalen, oedeem en andere condities die tot vochtretentie leiden. Alleen na zorgvuldige afweging gebruiken bij patiënten met significante risicofactoren voor cardiovasculaire ziekte (o.a. hypertensie, diabetes mellitus, hyperlipidemie, roken). Om het optreden van bijwerkingen te beperken zo laag mogelijk doseren en voor een zo kort mogelijke periode.
Sommige NSAID's (vooral bij langdurig gebruik en in hoge doses) zijn geassocieerd met een klein toegenomen risico van arteriële trombose; er zijn onvoldoende gegevens om dit risico voor fenylbutazon uit te sluiten.
Regelmatige controle van lever- en nierfunctie is gewenst, evenals oogheelkundig onderzoek bij optreden van visusklachten.
Waarschuwingen en voorzorgen
De toepassing ontraden bij overgevoeligheid voor salicylzuur of andere NSAID's.
Contact met de ogen en slijmvliezen vermijden.
Overdosering
Voor symptomen en behandeling zie toxicologie.org of vergiftigingen.org.
Overdosering
Symptomen
Maag-darmstoornissen zoals misselijkheid, braken, diarree en CZS-symptomen (verwardheid, duizeligheid, hallucinaties, psychotische verschijnselen). Water- en zoutretentie, verstoring zuur/base-evenwicht en hyperventilatie tot convulsies, shock en coma. Late complicaties (hepatitis, nierinsufficiëntie, beenmergdepressie en perforerende maagulcera) kunnen optreden.
Eigenschappen
NSAID. Arylpropionzuurderivaat met analgetische, antiflogistische en antipyretische werking. Tiaprofeenzuur remt de trombocytenaggregatie.
Kinetische gegevens
| Resorptie | snel en vrijwel volledig (90%). |
| T max | ½–1 uur. |
| V d | 0,1 l/kg. |
| Overig | penetratie in synoviaal vocht: goed. |
| Eiwitbinding | 98%. |
| Metabolisering | in de lever. |
| Eliminatie | met de urine ca. 60% onveranderd binnen 24 uur. |
| T 1/2el | 1½–2 uur, tot 4–6 uur bij matig tot ernstig gestoorde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) en bij ouderen. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
NSAID. Pyrazolinonderivaat met analgetische, antiflogistische en antipyretische werking.
Kinetische gegevens
| Resorptie | vrijwel volledig. |
| T max | 3 uur. |
| Eiwitbinding | ca. 98%. |
| Metabolisering | vnl. in de lever tot o.a. actief oxyfenbutazon en g-hydroxyfenbutazon. |
| Eliminatie | 60% met de urine als metabolieten. |
| T 1/2el | 75 uur, bij ouderen tot 105 uur. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
NSAID. Door de anti-inflammatoire werking vermindert het na topicale toediening lokale pijn en zwelling.
Kinetische gegevens
| Resorptie | na topicale toediening treedt een langzame en langerdurende penetratie op met een aanmerkelijk hogere concentratie in het weefsel in vergelijking met die in het plasma. |
| Eliminatie | ca. 70% met de urine, voornamelijk in de vorm van inactieve metabolieten. |
Uitleg afkortingen
| F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
| T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
| V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
| T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
| T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
tiaprofeenzuur hoort bij de groep NSAID's, overige.
- aceclofenac (M01AB16) Vergelijk
- benzydamine (M02AA05) Vergelijk
- dexketoprofen (M01AE17) Vergelijk
- diclofenac (cutaan) (M02AA15) Vergelijk
- diclofenac (systemisch) (M01AB05) Vergelijk
- fenylbutazon (M01AA01) Vergelijk
- flurbiprofen (R02AX01) Vergelijk
- ibuprofen (M01AE01) Vergelijk
- indometacine (systemisch) (M01AB01) Vergelijk
- meloxicam (M01AC06) Vergelijk
- metamizol (N02BB02) Vergelijk
- nabumeton (M01AX01) Vergelijk
- naproxen (M01AE02) Vergelijk
- piroxicam (M01AC01) Vergelijk
Groepsinformatie
fenylbutazon hoort bij de groep NSAID's, overige.
- aceclofenac (M01AB16) Vergelijk
- benzydamine (M02AA05) Vergelijk
- dexketoprofen (M01AE17) Vergelijk
- diclofenac (cutaan) (M02AA15) Vergelijk
- diclofenac (systemisch) (M01AB05) Vergelijk
- flurbiprofen (R02AX01) Vergelijk
- ibuprofen (M01AE01) Vergelijk
- indometacine (systemisch) (M01AB01) Vergelijk
- meloxicam (M01AC06) Vergelijk
- metamizol (N02BB02) Vergelijk
- nabumeton (M01AX01) Vergelijk
- naproxen (M01AE02) Vergelijk
- piroxicam (M01AC01) Vergelijk
- tiaprofeenzuur (M01AE11) Vergelijk
Groepsinformatie
benzydamine hoort bij de groep NSAID's, overige.
- aceclofenac (M01AB16) Vergelijk
- dexketoprofen (M01AE17) Vergelijk
- diclofenac (cutaan) (M02AA15) Vergelijk
- diclofenac (systemisch) (M01AB05) Vergelijk
- fenylbutazon (M01AA01) Vergelijk
- flurbiprofen (R02AX01) Vergelijk
- ibuprofen (M01AE01) Vergelijk
- indometacine (systemisch) (M01AB01) Vergelijk
- meloxicam (M01AC06) Vergelijk
- metamizol (N02BB02) Vergelijk
- nabumeton (M01AX01) Vergelijk
- naproxen (M01AE02) Vergelijk
- piroxicam (M01AC01) Vergelijk
- tiaprofeenzuur (M01AE11) Vergelijk