Samenstelling

Herceptin XGVS Roche Nederland bv

Toedieningsvorm: Poeder voor concentraat voor i.v. infusievloeistof
Verpakkingsvorm: flacon 150 mg

Bevat na reconstitutie 21 mg/ml.

Toedieningsvorm: Injectievloeistof voor s.c. gebruik
Sterkte: 120 mg/ml
Verpakkingsvorm: flacon 5 ml

Herzuma XGVSAanvullende monitoring Mundipharma Pharmaceuticals bv

Toedieningsvorm: Poeder voor concentraat voor i.v. infusievloeistof
Verpakkingsvorm: flacon 150 mg, 420 mg

Bevat na reconstitutie 21 mg/ml.

Kanjinti XGVSAanvullende monitoring Amgen bv

Toedieningsvorm: Poeder voor concentraat voor i.v. infusievloeistof
Verpakkingsvorm: flacon 150 mg, 420 mg

Bevat na reconstitutie 21 mg/ml.

Ogivri XGVSAanvullende monitoring Mylan bv

Toedieningsvorm: Poeder voor concentraat voor i.v. infusievloeistof
Verpakkingsvorm: flacon 150 mg

Bevat na reconstitutie 21 mg/ml.

Trazimera XGVSAanvullende monitoring Pfizer bv

Toedieningsvorm: Poeder voor concentraat voor i.v. infusievloeistof
Verpakkingsvorm: flacon 150 mg

Bevat na reconstitutie 21 mg/ml.

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Samenstelling

Arzerra XGVSAanvullende monitoring Novartis Europharm ltd.

Toedieningsvorm: Concentraat voor infusievloeistof
Sterkte: 20 mg/ml
Verpakkingsvorm: 5 ml, 50 ml

Bevat tevens per 2000 mg dosering: natrium 232 mg.

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS).
OTC	'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel.
Bijlage 2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
Aanvullende monitoring	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

Advies

Algemeen: Trastuzumab moet niet worden gecombineerd met een therapie die een antracycline bevat, in verband met de ontwikkeling van ernstige cardiotoxiciteit. Behandeling met trastuzumab kan gepaard gaan met infusiereacties en infecties. Trastuzumab mag alleen toegepast worden als vooraf de tumor positief is bevonden op HER2, gedefinieerd als IHC2+ en SISH+ of FISH+, of als IHC3+, aangetoond met een accurate en gevalideerde assay.

Zie voor de behandeling van mammacarcinoom de geldende richtlijn via oncoline borstkanker.

Zie voor de behandeling van maagcarcinoom de geldende richtlijn via oncoline maagcarcinoom.

Advies

Voor de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL) staat op Hovon CLL (pdf 0,5 MB) de geldende behandelrichtlijn.

Indicaties

I.v.-infusie en (alléén Herzuma injectievloeistof) s.c.-injectie

Behandeling van gemetastaseerd HER2-positief mammacarcinoom bij volwassenen:
- als monotherapie indien eerder ten minste twee andere chemotherapieschema's zijn toegepast. Voorwaarden hierbij zijn dat ten minste een antracyclinederivaat en een taxaan zijn gegeven en dat bij hormoonreceptorpositieve tumoren geen reactie (meer) op hormoontherapie bestaat, tenzij de eerder genoemde behandelingen niet geschikt waren;
- in combinatie met paclitaxel indien geen behandeling met chemotherapie heeft plaatsgevonden én een antracyclinederivaat niet geschikt is;
- in combinatie met docetaxel indien geen behandeling met chemotherapie heeft plaatsgevonden;
- in combinatie met een aromataseremmer bij een post-menopauzale patiënt met hormoonreceptorpositieve gemetastaseerde borstkanker, die niet eerder behandeld is met trastuzumab.

Behandeling van vroeg HER2-positief mammacarcinoom bij volwassenen:
- aansluitend op operatie, chemotherapie (neoadjuvant of adjuvant) en radiotherapie (mits van toepassing);
- volgend op adjuvante chemotherapie met doxorubicine en cyclofosfamide, in combinatie met paclitaxel of docetaxel;
- in combinatie met adjuvante chemotherapie bestaand uit docetaxel en carboplatine;
- in combinatie met neoadjuvante chemotherapie gevolgd door additionele cycli van adjuvant trastuzumab, voor lokaal gevorderde (incl. inflammatoire) ziekte of tumoren > 2 cm diameter.

I.v.-infusie

Gemetastaseerd HER2–positief adenocarcinoom van de maag of de gastro-oesofageale overgang bij volwassenen, die nog niet eerder oncologisch is behandeld, in combinatie met capecitabine óf 5-fluoro-uracil en cisplatine.

Indicaties

Chronische lymfatische leukemie van B-celtype (CLL) bij volwassenen die:

een recidief hebben, in combinatie met fludarabine en cyclofosfamide;
refractair zijn voor fludarabine;
niet eerder behandeld zijn en niet in aanmerking komen voor een behandeling gebaseerd op fludarabine, in combinatie met chloorambucil of bendamustine.

Dosering

Bij gemetastaseerd HER2-positief mammacarcinoom en vroeg HER2-positief mammacarcinoom wordt trastuzumab i.v. gegeven in een 3-weeksschema óf een wekelijks schema en s.c. in een 3-weeksschema. Bij gemetastaseerde maagkanker wordt trastuzumab alleen i.v. gegeven en in een 3-weeksschema.

Klap alles open Klap alles dicht

Gemetastaseerd mammacarcinoom:

Volwassenen:

Driewekelijks schema: i.v. oplaaddosis 8 mg/kg lichaamsgewicht; onderhoudsdosis 6 mg/kg eenmaal per 3 weken, te beginnen 3 weken na de oplaaddosis. Subcutaan is er geen oplaaddosis nodig; 600 mg eenmaal per 3 weken. Wekelijks schema: i.v. oplaaddosis 4 mg/kg lichaamsgewicht; onderhoudsdosis 2 mg/kg eenmaal per week, te beginnen 1 week na de oplaaddosis. Bij combinatietherapie: paclitaxel of docetaxel geven op de dag volgend op de oplaaddosis trastuzumab; bij goed verdragen bij de vervolgdoses deze middelen direct na trastuzumab toedienen . Een aromataseremmer gewoon geven vanaf dag 1; er zijn geen beperkingen voor het relatieve tijdstip van toediening van trastuzumab en de aromataseremmer. Trastuzumab geven tot progressie van de ziekte of onaanvaardbare toxiciteit.

Vroeg mammacarcinoom:

Volwassenen:

Driewekelijks schema: i.v. oplaaddosis 8 mg/kg lichaamsgewicht; onderhoudsdosis 6 mg/kg eenmaal per 3 weken, te beginnen 3 weken na de oplaaddosis. Subcutaan is er geen oplaaddosis nodig; 600 mg eenmaal per 3 weken. Wekelijks schema: i.v. oplaaddosis 4 mg/kg lichaamsgewicht; onderhoudsdosis 2 mg/kg eenmaal per week, te beginnen 1 week na de oplaaddosis. Bij combinatietherapie: kan gelijktijdig met paclitaxel toegediend worden. Trastuzumab gedurende 1 jaar geven óf tot terugkeer van de ziekte, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet.

Gemetastaseerd maagcarcinoom:

Volwassenen:

Driewekelijks schema: i.v. oplaaddosis 8 mg/kg lichaamsgewicht; onderhoudsdosis 6 mg/kg eenmaal per 3 weken, te beginnen 3 weken na de oplaaddosis. Trastuzumab geven tot progressie van de ziekte of onaanvaardbare toxiciteit.

Ouderen en patiënten met een verminderde nier- of leverfunctie: zie de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen/Onderzoeksgegevens.

Zie voor details over de dosering en de diverse combinatietherapieën de officiële productinformatie van CGB/EMA (rubrieken 4.2 en 5.1). NB. In de klinische onderzoeken zijn geen dosisverlagingen van trastuzumab toegepast.

Gemiste dosis: als een dosis met ≤ 1 week is gemist, zo spoedig mogelijk de gebruikelijke onderhoudsdosis toedienen; hierop volgende onderhoudsdosis dan 7 of 21 dagen later toedienen volgens respectievelijk het wekelijkse of driewekelijkse schema. Als een dosis met > 1 week is gemist, zo spoedig mogelijk een oplaaddosis geven en daarna na 7 of 21 dagen starten met de onderhoudsdoses (afhankelijk van het wekelijkse of driewekelijkse schema).

Toedieningsinformatie: De formuleringen voor i.v. gebruik nooit s.c. toepassen. De i.v. oplaaddosis geven over een periode van 90 min. Bij goed verdragen kunnen de volgende doses worden gegeven over een periode van 30 min. Nooit toedienen als i.v. snelle injectie of bolusinjectie. De s.c. dosis (alleen injectievloeistof Herceptin) geven in 2–5 min; de toedieningsplaats afwisselen tussen linker- en rechterdij. Nieuwe s.c. injecties geven met ten minste 2,5 cm afstand van een eerdere toedieningsplaats en niet injecteren op plaatsen waar de huid rood, beurs, gevoelig of hard is. Wanneer tevens andere geneesmiddelen s.c. worden gegeven, deze op een andere plek toedienen.

Dosering

Premedicatie 30 min tot 2 uur vóór elke infusie: i.v. corticosteroïd zoals prednisolon 50 mg (eerder onbehandelde CLL of recidief CLL) of 100 mg (refractaire CLL), een analgeticum (paracetamol 1000 mg) en een antihistaminicum (zoals cetirizine 10 mg). Bij eerder onbehandelde CLL of recidief CLL mag de dosering corticosteroïd vanaf de derde infusie worden verlaagd of weggelaten, indien geen ernstige bijwerkingen zijn opgetreden. Bij refractaire CCL kan de dosering corticosteroïd vanaf de derde infusie worden verlaagd bij de infusie 3 tot en met 8 (zoals prednisolon 0-100 mg). Voorafgaand aan de negende infusie (de eerste maandelijkse infusie) weer de volledige premedicatie geven. Indien geen ernstige bijwerkingen optreden, dan kan de dosering worden verlaagd tot het equivalent van 50-100 mg prednisolon voor de volgende infusies (infusie 10-12).

Bij een hoge tumorlast vóór en tijdens de behandeling maatregelen nemen ter preventie van uraatnefropathie zoals adequate hydratie, alkaliseren van de urine en zonodig toedienen van allopurinol of rasburicase. Tevens de nierfunctie bewaken. Dit vanwege het mogelijk optreden van het tumorlysissyndroom.

Klap alles open Klap alles dicht

Recidief CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 j.):

I.v.: eerste cyclus: 300 mg op dag 1 en 1000 mg op dag 8 (= 1^e cyclus), gevolgd door 1000 mg op dag 1 van de volgende cycli. Een cyclus bestaat uit 28 dagen. Maximaal 6 cycli (= in totaal 7 infusies). Startsnelheid eerste infusie: 12 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 400 ml/uur. De snelheid per keer nooit meer verhogen dan een verdubbeling. Indien geen ernstige infusiegerelateerde bijwerkingen tijdens de infusie optreden, is de startsnelheid van de volgende infusies: 25 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 400 ml/uur.

Bij infusiegerelateerde bijwerkingen de infusie onderbreken en weer hervatten met de helft van de infusiesnelheid (bij lichte tot matige bijwerking) of met 12 ml/min (bij ernstige bijwerking). Indien de bijwerking al optrad bij de aanvangssnelheid van het infuus, dan daarna opnieuw starten met 12 ml/min. De toediening definitief staken bij een anafylactische reactie op ofatumumab.

Refractaire CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 jaar):

I.v.: eerste infusie 300 mg, vervolgens 2000 mg tijdens alle volgende infusies. Het schema bestaat uit 8 opeenvolgende wekelijkse infusies (met in begrip van de eerste infusie), 4 tot 5 weken later gevolgd door 4 opeenvolgende maandelijkse (4-wekelijkse) infusies (= in totaal 12 infusies). Startsnelheid eerste en tweede infusie: 12 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 200 ml/uur. De snelheid per keer nooit meer verhogen dan een verdubbeling. Indien geen ernstige infusiegerelateerde bijwerkingen tijdens de eerste en tweede infusie optreden, is de startsnelheid van de volgende infusies: 25 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 400 ml/uur.

Bij infusiegerelateerde bijwerkingen de infusie onderbreken en weer hervatten met de helft van de infusiesnelheid (bij lichte tot matige bijwerking) of met 12 ml/min (bij ernstige bijwerking). Indien de bijwerking al optrad bij de aanvangssnelheid van het infuus, dan daarna opnieuw starten met 12 ml/min. De toediening definitief staken bij een anafylactische reactie op ofatumumab.

Eerder onbehandelde CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 jaar):

I.v.: eerste cyclus: 300 mg op dag 1 en 1000 mg op dag 8 (= 1^e cyclus), gevolgd door 1000 mg op dag 1 van de volgende cycli. Een cyclus bestaat uit 28 dagen. Doorgaan tot de beste respons (een klinische respons die met 3 additionele behandelcycli niet verbeterde) wordt bereikt, maximaal 12 cycli (= minimaal 4 cycli, maximaal 13 infusies in totaal). Startsnelheid eerste infusie: 12 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 400 ml/uur. Indien geen ernstige infusiegerelateerde bijwerkingen tijdens de infusie optreden, is de startsnelheid van de volgende infusies: 25 ml/uur, elke 30 minuten te verhogen tot max. 400 ml/uur.

Bij infusiegerelateerde bijwerkingen de infusie onderbreken en weer hervatten met de helft van de infusiesnelheid (bij lichte tot matige bijwerking) of met 12 ml/min (bij ernstige bijwerking). Indien de bijwerking al optrad bij de aanvangssnelheid van het infuus, dan daarna opnieuw starten met 12 ml/min. De toediening definitief staken bij een anafylactische reactie op ofatumumab.

Zie voor aanpassingen van de infusiesnelheid en voor richtlijnen voor onderbreking van de behandeling bij infusiegerelateerde bijwerkingen de productinformatie (CBG/EMA) van de fabrikant (rubriek 6.6).

Bijwerkingen

De volgende bijwerkingen zijn waargenomen tijdens monotherapie én tijdens diverse combinatietherapieën:

Zeer vaak (> 10%): infusiegerelateerde reacties (met o.a. hypo- óf hypertensie, koorts, rillingen, aritmie, palpitaties, cardiaal fibrilleren, misselijkheid en braken, dyspneu, hoofdpijn, huiduitslag, zwelling van het gezicht). Infecties (o.a. van luchtwegen, urinewegen, slijmvliezen, huid), Mucosale ontsteking. Verminderde ejectiefractie (LVEF). Perifeer oedeem. Stomatitis, dyspepsie, buikpijn, diarree, obstipatie. Tremor, duizeligheid, hoofdpijn, slapeloosheid, paresthesie, dysgeusie, opvliegers. Hoesten, piepende ademhaling, bloedneus, rinorroe, nasofaryngitis. Asthenie, vermoeidhed, pijn op de borst, anorexia, gewichtsverlies. Hand-voetsyndroom, erytheem, alopecia, nagelaandoening, onychoclase. Gewrichts- of spierpijn, spierspasme of kramp. Conjunctivitis, tranenvloed. Anemie, trombocytopenie, leukopenie, (febriele) neutropenie.

Vaak (1-10%): (congestief) hartfalen (soms fataal), cardiomyopathie, supraventriculaire tachyaritmie, vasodilatatie, ecchymose. Astma, pneumonie, pleurale effusie, faryngitis. Overgevoeligheidsreacties, malaise. (Neutropene) sepsis, mastitis, cellulitis, erysipelas. Gestoorde nierfunctie. Droge mond, drukpijnlijke lever, hepatitis, obstipatie, aambeien. Ataxie, perifere neuropathie, hypertonie, slaperigheid, angst, depressie. Acne, hyperhidrose, droge huid, jeuk. Nek- of rugpijn, botpijn, pijn in extremiteit. Droge ogen.

Soms (0,1-1%): pericardiale effusie. Urticaria. Doofheid.

Zelden (0,01-0,1%): pneumonitis. Parese. Icterus.

Verder zijn gemeld: angio-oedeem, anafylactische shock. Hersenoedeem. Bradycardie, galopritme, pericarditis. Interstitiële longziekte, pulmonale fibrose, bronchospasme, ademnood, (acuut) longoedeem, longinfiltraat, larynxoedeem, ARDS. Membraneuze glomerulonefritis, glomerulonefropathie, nierfalen. Leverfalen. Papiloedeem, netvliesbloeding. Maligne progressie van neoplasmata. Verlaagd protrombine, immunotrombocytopenie, hyperkaliëmie.

Bij de subcutane injectie werden de volgende bijwerkingen vaker gemeld dan bij de intraveneuze infusie: ernstige cardiale disfunctie, hypertensie, ernstige infecties (o.a. post–operatieve wondinfecties), reacties op de toediening.

Bijwerkingen

Een deel van de genoemde bijwerkingen zijn waarschijnlijk toe te schrijven aan een infusiereactie (zie ook Waarschuwingen en voorzorgen):

Monotherapie of combinatietherapie: zeer vaak (> 10%): infusiereacties (bij ca. 61%; met name op de eerste infusiedag en doorgaans afnemend bij volgende infusies). Infecties (bij ca. 58%, waarvan o.a. luchtweginfecties; soms fataal (6%)). Neutropenie (bij ca. 36%, soms van langdurige aard, soms zich laat na de laatste behandeling manifesterend), anemie. Huiduitslag. Misselijkheid, diarree. Dyspneu, hoesten. Koorts, vermoeidheid.

Vaak (1-10%): overgevoeligheid. Hoofdpijn. Tachycardie, hypotensie, hypertensie. Bronchospasme, orofaryngeale pijn, verstopte neus. Sepsis, waaronder neutropenische sepsis en septische shock. Herpes virusinfectie, urineweginfectie. Urticaria, jeuk, blozen. Rugpijn. 'Cytokine release syndrome' (met o.a. koorts, stijfheid en hypotensie), koude rillingen, hyperhidrose. (Febriele) neutropenie, trombocytopenie, leukopenie.

Soms (0,1-1%): anafylactische reacties (waaronder anafylactische shock). Bradycardie. Pulmonaal oedeem, hypoxie. Tumorlysissyndroom. Dunne-darmobstructie. (Fatale) progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML). Hepatitis B-infectie of -reactivatie. Agranulocytose, coagulopathie, 'pure red cell aplasia', lymfocytopenie.

Verder is gemeld: kleine toename (5–20 milliseconden) van het QT_c-interval.

Interacties

Gebruik van trastuzumab na eerder gebruik van een antracycline (bv. doxorubicine, epirubicine) of van cyclofosfamide vergroot de cardiotoxiciteit. Vermijd gelijktijdig gebruik met antracyclinen en bij voorkeur ook het gebruik van een antracycline gedurende 7 maanden na het beëindigen van de behandeling met trastuzumab. Zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen.

Interacties

De werkzaamheid van verzwakt levend of geïnactiveerd vaccin kan verminderd zijn in combinatie met ofatumumab. Vanwege het risico van infectie tijdens en ten minste tot normalisatie van de B-cel aantallen géén levende virale vaccins toedienen. Vermijd tevens toediening van een verzwakt levend of geïnactiveerd vaccin bij pasgeborenen en zuigelingen die in de baarmoeder zijn blootgesteld aan ofatumumab tot B-celherstel is opgetreden.

Zwangerschap

Humaan IgG1 passeert, geleidelijk in toenemende mate, tijdens het 2^e en 3^e trimester de placenta.
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Oligohydramnie of anhydramnie kunnen optreden, soms met fatale pulmonale hypoplasie van de foetus.
Advies: Gebruik ontraden. Indien noodzakelijk om in het 2^e of 3^e trimester (kortdurend) te gebruiken, dan dient de hoeveelheid vruchtwater, nierfunctie en foetale groei gemonitord te worden.
Overig: Een vruchtbare vrouw of man dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen tijdens en tot ten minste 7 maanden na de therapie.

Zwangerschap

Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Farmacologisch effect: Bij dieren is later in de zwangerschap B-cel-depletie in het foetale navelstrengbloed en in foetale miltweefsels waargenomen gerelateerd aan de farmacologische activiteit van ofatumumab.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Overig: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende en tot ten minste 12 maanden na de therapie.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Ja (bij dieren). Vanwege de molecuulgrootte wordt geen passieve overgang van trastuzumab in de moedermelk verwacht. Het is onbekend of een actieve overgang plaatsvindt.
Advies: Tijdens en gedurende 7 maanden na de laatste toediening geen borstvoeding geven.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Onbekend. Van humaan IgG is bekend dat het wordt uitgescheiden in de moedermelk. Een nadelig effect bij de zuigeling is niet uit te sluiten.
Advies: Het geven van borstvoeding ontraden gedurende en tot ten minste 12 maanden na de therapie.

Contra-indicaties

ernstige dyspneu in rust door complicaties ten gevolge van een voortgeschreden maligniteit of indien aanvullende zuurstoftoediening is vereist;
overgevoeligheid voor muriene eiwitten;
subcutane injectie tevens: overgevoeligheid voor hyaluronidase.

Waarschuwingen en voorzorgen

Trastuzumab uitsluitend gebruiken bij patiënten bij wie de tumoren ofwel een overexpressie van HER2 vertonen of een HER2 genamplificatie hebben. De noodzakelijke testen uitvoeren in een gespecialiseerd laboratorium.

Cardiotoxiciteit: bij gebruik van trastuzumab kan (asymptomatisch) hartfalen optreden, met name bij voorafgaande behandeling met antracyclinen. Wees verder voorzichtig bij (een voorgeschiedenis van) hypertensie, coronairziekten, hartaritmieën (waarvoor geneeskundige behandeling nodig is), symptomatisch hartfalen (NYHA-klasse II-IV), LVEF < 55% en een hogere leeftijd. Vóór aanvang van de behandeling een cardiaal onderzoek uitvoeren met inbegrip van anamnese en lichamelijk onderzoek, ECG, echocardiogram of een MUGA-scan of MRI. Tijdens behandeling dit onderzoek iedere 3 maanden herhalen en bij optreden van een asymptomatische cardiale disfunctie eventueel vaker (bv. elke 6–8 weken). Na de laatste toediening deze controle iedere 6 maanden herhalen tot 24 maanden daarna. Bij optreden van cardiale disfunctie: indien het LVEF% daalt met ≥ 10 EF–punten én daarmee tot < 50%, de behandeling onderbreken en binnen 3 weken opnieuw LVEF–onderzoek uitvoeren. Indien geen verbetering optreedt, bij achteruitgang of bij optreden van symptomatisch hartfalen, overwegen de behandeling definitief te staken.

Combinatie met antracyclinen: bij gemetastaseerde borstkanker en adjuvante behandeling van vroege borstkanker antracyclinen indien mogelijk vermijden tot 7 maanden na stoppen van trastuzumab (in verband met de lange halfwaardetijd van trastuzumab; zie ook hierboven onder Cardiotoxiciteit). Bij neoadjuvante–adjuvante behandeling van vroege borstkanker (neoadjuvant trastuzumab in combinatie met chemotherapie, gevolgd door adjuvant trastuzumab) mogen antracyclinen wél gebruikt worden; echter alleen bij chemotherapie–naïeve patiënten en met laaggedoseerde antracyclineregimes (doxorubicine max. cumulatieve dosis 180 mg/m² of epirubicine 360 mg/m²). De klinische ervaring met deze behandeling bij patiënten > 65 jaar is beperkt. Na afloop van deze behandeling de hartfunctie blijven controleren gedurende minimaal 5 jaar (of langer bij een aanhoudende afname van LVEF). Indien in de neoadjuvante setting een volledige kuur laaggedoseerde antracycline is gegeven, mag na de operatie géén aanvullende cytotoxische chemotherapie worden gegeven.

Infusiereacties en dyspneu: de patiënt gedurende ten minste 6 uur na het begin van de eerste infusie of injectie en gedurende ten minste 2 uur na het begin van de vervolginfusies of –injecties controleren op infusiereacties. Infusiereacties zijn meestal mild tot matig-ernstig van aard. Sommige toedieningsreacties zoals dyspneu, bronchospasmen, hypotensie, tachycardie, anafylaxie, urticaria en angio-oedeem, optredende gedurende of tot 1 week na de eerste infusie of injectie, kunnen ernstig zijn en mogelijk fataal en kunnen soms met zuurstof, β-sympathicomimetica en corticosteroïden met succes worden behandeld. Pre-medicatie kan de kans op deze reacties verminderen. Bij het optreden van infusiereacties de infusiesnelheid verlagen of de behandeling onderbreken/staken. Dyspneu kan ook optreden als onderdeel van ernstige pulmonale bijwerkingen bij aanwezigheid van risicofactoren, zoals voorafgaande of gelijktijdige behandeling van taxanen, gemcitabine, vinorelbine of radiotherapie.

Bij ca. 10 % van de patiënten worden neutraliserende antilichamen tegen trastuzumab gevonden tijdens de neoadjuvante-adjuvante behandeling van vroege borstkanker; dit heeft geen consequenties voor de werkzaamheid en veiligheid van de therapie.

Onderzoeksgegevens: er zijn onvoldoende gegevens over de werkzaamheid en veiligheid bij een verminderde nier- of leverfunctie. In een populatiefarmacokinetische analyse is niet aangetoond dat een verminderde nierfunctie of de leeftijd de beschikbaarheid van trastuzumab beïnvloeden. Er is geen relevante toepassing bij kinderen (< 18 jaar).

Waarschuwingen en voorzorgen

Hepatitis B: alle patiënten screenen op hepatitis B-virus vóór aanvang van de behandeling. Bij een actieve hepatitis B-infectie géén behandeling beginnen; bij een positieve hepatitis B-serologie (zonder actieve ziekte) doorverwijzen naar een deskundige alvorens behandeling te beginnen. Bij behandeling met CD20-gerichte cytolytische antilichamen kan een HBV-infectie of een reactivatie van HBV optreden, dat kan leiden tot een zich snel uitbreidende hepatitis, leverfalen en overlijden. Reactivatie kan ook optreden bij patiënten bij wie het lijkt of de HBV-infectie is verdwenen. Bij een aangetoonde eerder HBV-infectie controleren op HBV-reactivatie tijdens de behandeling en gedurende 6–12 maanden na de laatste infusie met ofatumumab. HBV-reactivatie is gemeld tot 12 maanden na behandeling. Bij patiënten die virale hepatitis ontwikkelen, de behandeling onmiddellijk onderbreken; er zijn geen gegevens over de veiligheid van het hervatten van de behandeling.

Bloedbeeld: vanwege binding aan alle CD20-positieve lymfocyten (maligne en niet-maligne) door ofatumumab, regelmatig complete bloedcel- en trombocytentellingen uitvoeren tijdens de behandeling en vaker bij patiënten die cytopenieën ontwikkelen.

Tumorlysissyndroom: bij een hoge tumorlast, hoge concentraties circulerende cellen (≥ 25.000/mm³), hypovolemie, gestoorde nierfunctie, een verhoogde urinezuurspiegel en/of een verhoogde lactaatdehydrogenasespiegel voorafgaand aan de behandeling, is er meer kans op het optreden van het tumorlysissyndroom. Neem maatregelen ter preventie van uraatnefropathie zoals een adequate hydratie, alkaliseren van de urine en zonodig toedienen van allopurinol of rasburicase.

Potentieel fatale infusiereacties kunnen ondanks premedicatie optreden, met name tijdens de eerste infusie. Bij een voorgeschiedenis van verminderde longfunctie is er meer kans op pulmonale complicaties door ernstige infusiereacties. In geval van ernstige infusiereacties de infusie onmiddellijk onderbreken en een symptomatische behandeling beginnen.

Patiënten met een voorgeschiedenis van hartziekte nauwkeurig controleren. De behandeling staken bij het optreden van ernstige hartaritmie.

Bij het ontstaan van nieuwe neurologische tekenen en symptomen of van verandering van reeds bestaande neurologische tekenen en symptomen de diagnose progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) overwegen. Indien de diagnose PML wordt vermoed de behandeling staken.

Onderzoek patiënten met buikpijn, vooral aan het begin van de behandeling, op darmobstructie.

Veiligheid en effectiviteit bij kinderen < 18 jaar zijn niet vastgesteld.

Eigenschappen

Gehumaniseerd IgG1 monoklonaal antilichaam gericht tegen het humane epidermale groeifactor-receptor-2 eiwit (HER2-eiwit). Van de primaire mammacarcinomen vertoont 20-30% overexpressie van dit eiwit. Trastuzumab is vervaardigd uit een zoogdiercellijn (Chinese hamsterovarium). Het bindt met een hoge affiniteit en specificiteit aan het extracellulaire domein van het HER2-eiwit en onderdrukt hiermee een activeringsmechanisme van HER2. Hierdoor remt het de groei van tumorcellen en medieert het antilichaam-afhankelijke cellulaire cytotoxiciteit in kankercellen die overexpressie van het HER2-eiwit vertonen. De subcutane injectie bevat tevens recombinant humaan hyaluronidase, wat de verspreiding en resorptie bevordert.

Kinetische gegevens

Overig	Vanwege non-lineaire eliminatie neemt de totale klaring toe met afnemende concentratie. Binnen een toedieningsinterval neemt daarom de halfwaardetijd af met afnemende concentratie. De vermelde getallen geven de uitersten aan binnen een interval:
T _1/2	13–27 dagen, met een 'wash out'-periode van ca. 7 maanden.

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

Eigenschappen

Humaan monoklonaal antilichaam (IgG1) dat zich specifiek bindt aan een epitoop, dat zowel de kleine als de grote lussen van het CD20-molecuul omvat. Het CD20-molecuul is een transmembraan fosfo-eiwit met expressie op B-lymfocyten uit het pre-B tot volwassen B-lymfocytenstadium en op B-celtumoren. De B-celtumoren omvatten ook CLL (over het algemeen lagere CD20-niveaus vertonend) en non-Hodgkin lymfomen (waarbij > 90% van de tumoren hoge CD20-expressie hebben). Het CD20-molecuul laat niet los van het celoppervlak en wordt niet in de cel opgenomen na antilichaambinding. Toepassing van ofatumumab leidt tot cellysis bij zowel hoge als lage CD20-expressiecellen.

Kinetische gegevens

V _d	0,02–0,12 l/kg.
Metabolisering	zoals andere IgG-antilichamen door lokaal aanwezige proteolytische enzymen tot kleine peptiden en aminozuren.
Eliminatie	bindingsonafhankelijk zoals andere IgG-antilichamen en een bindings-gemedieerde route gerelateerd aan het binden aan B-cellen.
T _1/2	Bij eerder onbehandelde CLL (in combinatie met chloorambucil): 18,5 dagen (na de vijfde dosis), bij refractaire CLL ca. 11,5 dagen (na de 12e dosis) vs. ca. 19,9 dagen (na de vijfde dosis) bij recidief CLL (in combinatie met fludarabine+ cyclofosfamide).

Uitleg afkortingen

F	biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt)
T _max	tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening
V _d	verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam)
T _1/2	plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren)
T _1/2el	plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd

trastuzumab

ofatumumab

Samenstelling

Herceptin XGVS Roche Nederland bv

Herzuma XGVSAanvullende monitoring Mundipharma Pharmaceuticals bv

Kanjinti XGVSAanvullende monitoring Amgen bv

Ogivri XGVSAanvullende monitoring Mylan bv

Trazimera XGVSAanvullende monitoring Pfizer bv

Uitleg symbolen

Samenstelling

Arzerra XGVSAanvullende monitoring Novartis Europharm ltd.

Uitleg symbolen

Advies

Advies

Indicaties

I.v.-infusie en (alléén Herzuma injectievloeistof) s.c.-injectie

I.v.-infusie

Indicaties

Dosering

Gemetastaseerd mammacarcinoom:

Volwassenen:

Vroeg mammacarcinoom:

Volwassenen:

Gemetastaseerd maagcarcinoom:

Volwassenen:

Dosering

Recidief CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 j.):

Refractaire CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 jaar):

Eerder onbehandelde CLL:

Volwassenen (incl. ouderen > 65 jaar):

Bijwerkingen

Bijwerkingen

Interacties

Interacties

Zwangerschap

Zwangerschap

Lactatie

Lactatie

Contra-indicaties

Waarschuwingen en voorzorgen

Waarschuwingen en voorzorgen

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Eigenschappen

Kinetische gegevens

Uitleg afkortingen

Groepsinformatie

Groepsinformatie

Kosten

Kosten

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Zie ook

Geneesmiddelgroep

Externe links

Service

Over

Web-App